Δύο μεγάλα άρθρα των σημερινών New York Times είναι αφιερωμένα στις εκλογές στην Ελλάδα. Το πρώτο αναφέρεται στην προεκλογική περίοδο και την εκστρατεία φόβου, καθώς «εφημερίδες και τηλεοπτικοί σταθμοί, υπό τον έλεγχο της ολιγαρχίας στην Ελλάδα, προσφέρουν στους Έλληνες καθημερινά τρομακτικές ιστορίες για το τι θα μπορούσε να συμβεί αν ο κ. Τσίπρας επικρατήσει. Η νίκη του θα σηματοδοτήσει την πρώτη φορά που μια χώρα της ευρωζώνης θα καθοδηγείται από μια μη - συστημική κυβέρνηση και αρθρογράφοι προειδοποιούν σε τακτική βάση ότι οι ιδέες και η απειρία του θα μπορούσαν να έχει ολέθριες συνέπειες για την Ελλάδα».
Το δεύτερο άρθρο-ανάλυση αναφέρεται στις «άπειρες ιστορίες δυστυχίας μετά από έξι χρόνια οικονομικής κρίσης - ανάμεσα τους ιστορίες αυτοκτονιών και νοικοκυρών που στράφηκαν στρέφονται στην πορνεία . Ακούγοντας όλα αυτά , η μόνη έκπληξη με την αναμενόμενη πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι πήρε τόσο καιρό σε ένα κόμμα εναντίον της λιτότητας για να έρθει στο προσκήνιο».
»... Αν και η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, η οποία έχει τον αποφασιστικό λόγο για τις εξελίξεις , επιμένει ότι θέλει να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη, η πιθανότητα μιας ελληνικής εξόδου δεν θεωρείται πλέον στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες , μια ολοκληρωτική καταστροφή», συνεχίζει η εφημερίδα.
«Για τους Έλληνες , ωστόσο , θα βύθιζε την χώρα σε ύφεση και η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων θέλει η χώρα να παραμείνει στο ενιαίο νόμισμα.
Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Τσίπρας έχει αφήσει να εννοηθεί ότι μπορεί να ακολουθήσει μια πιο συνετή πορεία από την ριζοσπαστική πλατφόρμα του κόμματός του. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων, το 61%, επιζητούν συμβιβασμό στις συνομιλίες με την τρόικα και το αισιόδοξο σενάριο είναι ότι τα αριστερά διαπιστευτήρια του θα του δώσουν την ευχέρεια να ζητήσει περισσότερη υπομονή.
Ένα άλλο ερώτημα είναι αν το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες πραγματικά εννοούν όσα σκληρά λένε για την Ελλάδα. Η κυρία Μέρκελ επανέλαβε σε ομιλία της στο Νταβός ότι η Ελλάδα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τεράστιο χρέος της. Αλλά φαίνεται να υπάρχει μια αυξανόμενη πεποίθηση μεταξύ των οικονομολόγων στην Ευρώπη ότι η ελάφρυνση του χρέους είναι απαραίτητη για τη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Όμως το αν οι Έλληνες «αξίζουν» την τιμωρία της λιτότητας μετά από χρόνια ασωτίας, όπως πολλοί στη βόρεια Ευρώπη εξακολουθούν να υποστηρίζουν, δεν είναι η σωστή ερώτηση. Το ερώτημα είναι πώς θα μπορέσει και η Ελλάδα να προχωρήσει μπροστά και να αποφευχθεί μια πολιτική καταστροφή που θα έχει αναπόφευκτα επιπτώσεις για την υπόλοιπη Ευρώπη.
Ο κ Τσίπρας ή όποιος κερδίσει τις εκλογές της Κυριακής πρέπει να καταλάβει ότι δεν υπάρχει καμία εύκολη , ανώδυνη έξοδος από τα προβλήματα στην Ελλάδα. Ωστόσο, η Γερμανία και η τρόικα πρέπει να καταλάβουν ότι η δογματική και αναποτελεσματική εμμονή τους στη λιτότητα θα προκαλέσει περισσότερη δυστυχία και απόγνωση - και μια πιο ριζοσπαστική απάντηση την επόμενη φορά.
Το δεύτερο άρθρο-ανάλυση αναφέρεται στις «άπειρες ιστορίες δυστυχίας μετά από έξι χρόνια οικονομικής κρίσης - ανάμεσα τους ιστορίες αυτοκτονιών και νοικοκυρών που στράφηκαν στρέφονται στην πορνεία . Ακούγοντας όλα αυτά , η μόνη έκπληξη με την αναμενόμενη πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι πήρε τόσο καιρό σε ένα κόμμα εναντίον της λιτότητας για να έρθει στο προσκήνιο».
»... Αν και η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, η οποία έχει τον αποφασιστικό λόγο για τις εξελίξεις , επιμένει ότι θέλει να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη, η πιθανότητα μιας ελληνικής εξόδου δεν θεωρείται πλέον στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες , μια ολοκληρωτική καταστροφή», συνεχίζει η εφημερίδα.
«Για τους Έλληνες , ωστόσο , θα βύθιζε την χώρα σε ύφεση και η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων θέλει η χώρα να παραμείνει στο ενιαίο νόμισμα.
Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Τσίπρας έχει αφήσει να εννοηθεί ότι μπορεί να ακολουθήσει μια πιο συνετή πορεία από την ριζοσπαστική πλατφόρμα του κόμματός του. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων, το 61%, επιζητούν συμβιβασμό στις συνομιλίες με την τρόικα και το αισιόδοξο σενάριο είναι ότι τα αριστερά διαπιστευτήρια του θα του δώσουν την ευχέρεια να ζητήσει περισσότερη υπομονή.
Ένα άλλο ερώτημα είναι αν το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες πραγματικά εννοούν όσα σκληρά λένε για την Ελλάδα. Η κυρία Μέρκελ επανέλαβε σε ομιλία της στο Νταβός ότι η Ελλάδα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τεράστιο χρέος της. Αλλά φαίνεται να υπάρχει μια αυξανόμενη πεποίθηση μεταξύ των οικονομολόγων στην Ευρώπη ότι η ελάφρυνση του χρέους είναι απαραίτητη για τη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Όμως το αν οι Έλληνες «αξίζουν» την τιμωρία της λιτότητας μετά από χρόνια ασωτίας, όπως πολλοί στη βόρεια Ευρώπη εξακολουθούν να υποστηρίζουν, δεν είναι η σωστή ερώτηση. Το ερώτημα είναι πώς θα μπορέσει και η Ελλάδα να προχωρήσει μπροστά και να αποφευχθεί μια πολιτική καταστροφή που θα έχει αναπόφευκτα επιπτώσεις για την υπόλοιπη Ευρώπη.
Ο κ Τσίπρας ή όποιος κερδίσει τις εκλογές της Κυριακής πρέπει να καταλάβει ότι δεν υπάρχει καμία εύκολη , ανώδυνη έξοδος από τα προβλήματα στην Ελλάδα. Ωστόσο, η Γερμανία και η τρόικα πρέπει να καταλάβουν ότι η δογματική και αναποτελεσματική εμμονή τους στη λιτότητα θα προκαλέσει περισσότερη δυστυχία και απόγνωση - και μια πιο ριζοσπαστική απάντηση την επόμενη φορά.