ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Ν.Ε. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΡΟΔΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΜΑΣ ΛΟΥΚΑΣ Τ. ΚΑΤΣΕΛΗ

Η Πρόεδρος της Κοινωνικής Συμφωνίας κ. Λούκα Κατσέλη, κατά τη διάρκεια της παραμονής της σήμερα στη Ρόδο, συνοδευόμενη από τους υποψήφιους βουλευτές Γιώργο Κασσάρα, Θανάση Μπαράκα, Ουρανία Φυλτζανίδη και το μέλος της Ν.Ε. Κική Σπάρταλη, πραγματοποίησε σειρά επαφών με τους φορείς της Δωδεκανήσου.
Συγκεκριμένα, το πρωί επισκέφθηκε την Περιφέρεια Νοτ. Αιγαίου και είχε συνάντηση με τον Περιφερειάρχη κ. Γιάννη Μαχαιρίδη, με τον οποίο συζήτησαν κυρίως, τα θέματα αποκέντρωσης των πόρων του ΕΣΠΑ και την αναγκαιότητα κατάργησης της γραφειοκρατίας, ώστε να μπορέσει η Αυτοδιοίκηση να ανταποκριθεί στο ρόλο της.
Στη συνέχεια η κ. Κατσέλη, συμμετείχε σε σύσκεψη με τους εκπροσώπους των φορέων του νησιού, στην αίθουσα Εθιμοτυπίας του Δήμου Ρόδου.
Στη συνάντηση παραβρέθηκαν, ο Πρόεδρος και ο Γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Ρόδου, κύριοι Σάββας Χατζησάββας και Νίκος Τριπολίτης, ο Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου κ. Ιάκωβος Γρύλλης, ο Πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου κ. Μιχάλης Μιχαήλ, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενοικ. Δωματίων κ. Παναγιώτης Τοκούζης, ο Πρόεδρος και η Γραμματέας της Περ. Ομοσπονδίας ΑΜΕΑ κ. Μανώλης Ζηδιανάκης και η κ. Μάρμω Τσιβγούλη και από την Ένωση Ξενοδόχων ο σύμβουλος κ.Θανάσης Στάμος, πρ. Διευθυντής της ΑΣΤΕΡ.
Οι εκπρόσωποι των φορέων ενημέρωσαν και ανέλυσαν τα φλέγοντα ζητήματα της Δωδεκανήσου και ιδιαίτερα, το μείζον θέμα των ιδιωτικοποιήσεων και της εκποίησης της Δημόσιας Περιουσίας από το ΤΑΙΠΕΔ, τα προβλήματα της ανεργίας, της ύφεσης, της απασχόλησης των μαθητευομένων ξένων στα ξενοδοχεία και της βελτίωσης της λειτουργίας του ΚΕΠΑ.
Η κ. Κατσέλη διαβεβαίωσε τους εκπροσώπους των φορέων ότι σε κάθε περίπτωση και με κάθε τρόπο, θα υποστηρίζει και θα προωθεί λύσεις για τα προαναφερθέντα προβλήματα που είναι όντως πολύ σοβαρά.
Η Πρόεδρος της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ, έκλεισε τον κύκλο των επαφών της με τη συνάντησή της με τον Δήμαρχο κ. Στάθη Κουσουρνά.
Στη συνέχεια παραχώρησε συνέντευξη τύπου στα τοπικά ΜΜΕ.
Το απόγευμα θα είναι ομιλήτρια σε εκδήλωση του Δικτύου Κοινωνικής Στήριξης, στην αίθουσα του Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου με θέμα: "H μάστιγα της υπερχρέωσης. Υπάρχει λύση!" και αύριο Πέμπτη πρωί,θα επιστρέψει στην Αθήνα.

Συνέντευξη της Προέδρου της "Κοινωνικής Συμφωνίας" Λούκας Τ. Κατσέλη στον ALPHA 9.89 με τον δημοσιογράφο Σπύρο Χαριτάτο στην εκπομπή "ΓΙΑΦΚΑ" 26/02/2013

Η συνέντευξη της Προέδρου μας Λούκας Τ. Κατσέλη στον ραδιοφωνικό σταθμό ALPHA 9.89 στην εκπομπή "ΓΙΑΦΚΑ" με τον δημοσιογράφο Σπύρο Χαριτάτο στις 26/02/2012.

Άρθρο του Γιώργου Σκλαβούνου που δημοσιεύτηκε στις οικονομικές σελίδες της"Κυρακάτικης Ελευθεροτυπίας" την Κυριακή 24/2/13, με τίτλο Νέο "χρυσό" νομισματικό σύστημα

O ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟΣ  ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΧΡΥΣΟΥ.
Το τέλος του νομισματικού μονοπολισμού και η αναζήτηση μιας νέας βιώσιμης διεθνούς νομισματικής τάξης.
                                                                                      
Tου Γιώργου Σκλαβούνου.

Ο επαναπατρισμός του γερμανικού χρυσού είναι αποτέλεσμα μιας βαθύτατης και πολυεπίπεδης συστημικής κρίσης, καθώς και ανατροπών στην κατεστημένη παγκόσμια Νομισματική Τάξη, όπως αυτή καθιερώθηκε μεταπολεμικά, με το σύστημα των συμφωνιών Bretton Woods Ι και ΙΙ.
Eίναι αποτέλεσμα ριζικών ανατροπών στους διεθνείς συσχετισμούς οικονομικής ισχύος μεταξύ αυτών που επέβαλλαν την μεταπολεμική νομισματική τάξη και του υπόλοιπου κόσμου που την απεδέχθη.
Είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας των θεσμών αυτής της τάξης (Δ.Ν.Τ. Παγκόσμια Τράπεζα, Τράπεζα Διεθνών Συναλλαγών, «εθνικές» Κεντρικές Τράπεζες)
α) Να προσαρμόσουν την παγκόσμια νομισματική τάξη, αντιπροσωπευτικά στο σημερινό διεθνή καταμερισμό οικονομικής ισχύος
β) να αποτρέψουν διεθνείς νομισματικές κρίσεις, βρώμικους νομισματικούς πολέμους, δημιουργία και διακίνηση τοξικών τραπεζικών  προϊόντων, διακίνηση, συγκέντρωση ξέπλυμα, μαύρου χρήματος
γ) να λειτουργούν υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ, με διαφάνεια και να λογοδοτούν σε αυτόν.

Ο επαναπατρισμός του γερμανικού χρυσού, συνέβη στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας κριτικής και αμφισβήτησης στους θεσμούς της Διεθνούς Νομισματικής Τάξης και μιας αγωνιώδους αναζήτησης της μετάβασης προς μια νέα, πιο βιώσιμη και κυρίως πιο αντιπροσωπευτική, παγκόσμια Νομισματική Τάξη.
Στον διεθνή προβληματισμό και διάλογο η επιστροφή στον χρυσό ως  αποθεματική αξία, ως άγκυρα των νομισματικών κινήσεων και συναλλαγών, η επιστροφή σε έναν επικαιροποιημένο τύπο «χρυσού κανόνα» στο νομισματικό σύστημα, είναι καίριο θέμα ημερήσιας διάταξης.
Σε αντίθεση με τα διεθνή μέσα, λίγη προσοχή έχει δοθεί στα ελληνικά, για τη σημασία  και το διεθνές πλαίσιο εξελίξεων εντός του οποίου ετέθη ο επαναπατρισμός του γερμανικού χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες της Αγγλίας, των  ΗΠΑ και της Γαλλίας. Επίσης δεν δόθηκε προσοχή στο γεγονός ότι το αίτημα «φέρτε πίσω το χρυσό μας» γενικεύεται, με χαρακτηριστικότερα τα παραδείγματα της Ινδίας και της Αυστρίας, του Μεξικού, της Ολλανδίας αλλά και της Ελβετίας.
Η Βενεζουέλα  π.χ. στις 31/1/2012 ολοκλήρωσε τον επαναπατρισμό των 160 τόνων χρυσού της που ήταν υποθηκευμένος στις ΗΠΑ και την Ευρώπη (Bloomberg 31/1/2012).

Τα ερωτήματα που τίθενται
Με βάση τα παραπάνω, τίθεται μία σειρά ερωτημάτων, όπως το ποιό είναι το διεθνές πλαίσιο εντός του οποίου τέθηκε ο επαναπατρισμός του γερμανικού χρυσού και αναπτύχθηκε το κίνημα «φέρτε πίσω το χρυσό μας». Είναι βέβαια σαφές ότι η κίνηση αυτή μόνον κίνηση εθνικής υπερηφάνειας και γοήτρου δεν υπήρξε.
Γιατί ζητήθηκε η επιστροφή; και γιατί ζητήθηκε τώρα; ποια τα αίτια, ποια η συνέχεια και ποιές οι προοπτικές αυτής της κίνησης;
Αφορά το ζήτημα αυτό την Ελλάδα; Και αν ναι, πώς;
Σύντομο ιστορικό του επαναπατρισμού.
Το αίτημα επιστροφής του γερμανικού χρυσού, έχει την αφαιτηρία του σε μια, εκ των κάτω, καλά οργανωμένη εκστρατεία, με τίτλο «Επαναπατρίστε το χρυσό μας». Η κίνηση υποστηρίχθηκε αρχικά από βουλευτές της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης, αλλά στη συνέχεια βρήκε απήχηση σε ολόκληρο το γερμανικό πολιτικό φάσμα. Τον Οκτώβριο του 2012 το Ομοσπονδιακό Ελεγκτικό Δικαστήριο της Γερμανίας ζήτησε τον έλεγχο του αποθηκευμένου στο εξωτερικό γερμανικού χρυσού, ποσοτικά και ποιοτικά (Spiegel on line International 30/10/2012).
Η εισήγηση περί ποιοτικού ελέγχου,  κατά το Spiegel, δημιούργησε πανικό,  θεωρίες κατασκοπείας για το τι πραγματικά υπάρχει στις αποθήκες της  Αμερικάνικης Κεντρικής Τράπεζας. Φόβοι που ενισχύονταν από την επίμονη και μακροχρόνια άρνηση  της αμερικάνικης πλευράς να επιτρέψει πραγματικό έλεγχο του χρυσού.
Οι Γερμανικοί φόβοι έχουν τις ρίζες τους στο φιάσκο του 1920, όταν οι υπεύθυνοι του FEDR δεν μπόρεσαν να παρουσιάσουν τον Γερμανικό χρυσό στον  τότε επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας Herr Hjalmar Cshacht όταν επισκέφθηκε για το σκοπό αυτό, τη Νέα Υόρκη (Τhe Telegraph 18/2/2013, TheGermans don’t trust Obama with their gold.Can you blame them?).
Πριν το Γερμανικό δικαστήριο βγάλει την απόφαση του, στις 18/9/2012, το Γραφείο του Λονδίνου της Deutsche Bank δίνει στη δημοσιότητα κείμενο μελέτης με θέμα: “Gold: Adjusting for zero”. Το κείμενο χαρακτηρίστηκε από τον διεθνή τύπο ως σήμα προσανατολισμού της Γερμανίας στη νομισματική πολιτική του χρυσού κανόνα.
Την ίδια μέρα με τη δημοσίευση της καταλυτικά αποκαλυπτικής έκθεσης μελέτης της Deutsche Bank, o πρόεδρος της Βundesbank, Dr Jens Weidmann δίνει μια ακόμη πιο αποκαλυπτική διάλεξη, στην Φρανκφούρτη, οργανωμένη από το Ινστιτούτο τραπεζικής ιστορίας (ΙΒF) με θέμα: «Παραγωγή χρήματος και ευθύνη των Κεντρικών Τραπεζών». Πρόκειται για μια διάλεξη-ύμνο στην διαχρονική αξία του χρυσού στη νομισματική πολιτική και την οικονομική ιστορία, καθώς και απροκάλυπτη παρουσίαση των κινδύνων του «χάρτινου χρήματος» χρησιμοποιώντας στην τεκμηρίωση του τον Αριστοτέλη αλλά και περικοπές από τον Φάουστ του  Γκαίτε.
Τελικά η Bundesbank συμφώνησε με την FEDR να επαναπατρισει σταδιακά ένα μεγάλο μέρος του Γερμανικού χρυσού χρυσού. Σήμερα η Γερμανία είναι η δεύτερη χώρα μετά τις ΗΠΑ σε απόθεμα χρυσού με 144 δισεκατομύρια (3.600 τόνους).

Βασικό στοιχείο της κρίσης του νομισματικού συστήματος, η ανατροπή του συσχετισμου οικονομικής ισχυος.
Με την μετατροπή των ΗΠΑ, από τον μεγαλύτερο δανειστή, στον μεγαλύτερο οφειλέτη, της παγκόσμιας οικονομίας, το δολάριο δεν μπορεί πλέον να αποτελεί αποθεματική αξία, αποθεματικό νόμισμα.
Με το εξωτερικό χρέος των ΗΠΑ αυξημένο κατά 78% στην τελευταία τριετία και πλέον ανερχόμενο στα 5,48 τρις δολ., με έλλειμμα του ετησίου προϋπολογισμού στο 1τρις επί μια πενταετία, το χρέος αυτό αναγκαστικά απομακρίνει την παγκόσμια οικονομία από το δολάριο.
Με 3,2 τρις αμερικανικού χρέους στη Κίνα και 1,3 τρις στην Ιαπωνία και με ετήσιες στρατιωτικές δαπάνες το 2012 υψους 729 δις δολ. είναι προφανές ότι το αμερικανικό νόμισμα δεν αποτελεί πλέον αξιόπιστη αποθεματική αξία.

Οι ΗΠΑ έχουν κάθε συμφέρον να στηρίξουν πληθωριστική πολιτική, πολιτική υποτίμησης του δολαρίου, ως μέσου απαξίωσης και περιορισμού του εξωτερικού τους χρέους. Όμως μια τέτοια υποτίμηση θα αποτελέσει δραματική μείωση της αξίας των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Κίνας. Η διατήρηση των αποθεμάτων αυτών  με τον κίνδυνο της συνεχούς υποτίμησης, αποτελεί πρόβλημα για την Κίνα, ενώ θα αποτελέσει πρόβλημα διεθνών επιπτώσεων, μια προσπάθεια της Κίνας να απαλλαγεί από το επικίνδυνο βάρος των 3,2 δις.
Με την κρίση του Ευρώ και την αδυναμία της αγγλικής στερλίνας, οι δυτικές οικονομίες αποτυγχάνουν να καλύψουν το κενό που αφήνει το δολάριο ως αποθεματικό νόμισμα. Mετα και την αποτυχία του (πολλά υποσχεθέντος) συστήματος των SDR (ειδικών δικαιωμάτων ανάληψης) να καλύψουν το κενό του φθίνοντος δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος, το πέρασμα σε μια νέα παγκόσμια νομισματική τάξη έχει ήδη αρχίσει και προβάλει ως αναπότρεπτη πραγματικότητα.

Η εκ των πραγμάτων κατάρρευση της υπάρχουσας νομισματικής τάξης, η άνοδος της Κίνας και οι νέες, διεθνούς εμβέλειας, συσπειρώσεις.
Σε ειδική έκθεση της (γνωστής μας από τις λίστες) HSBC του 2010 προβλέπεται ότι οι διεθνείς συναλλαγές στο Κινεζικό νόμισμα την περίοδο 2013-2015 θα υπερβαίνουν σε αξία, τα 2 τρις δολ ετησίως, κατατάσσοντας το κινέζικο νόμισμα στις τρεις πρώτες θέσεις των διεθνών συναλλαγών (Forbs, China Busy Signing Currency Deals, 26/6/2012). Υπό αυτές τις συνθήκες η «διεθνοποίση» του Κινέζικου renminbi ( R.N.B.)  είναι αναπόφευκτη.
Στη Λευκή Βίβλο του 2012 για την διεθνοποίηση του Κινέζικου νομίσματος, R.Ν.Β. (έρευνα συνταχθείσα με τη στήριξη και τη συμμετοχή 12 διεθνών τραπεζών, μεταξύ των οποίων, Βank of America, Bank of China, HSBC, City Bank, J.P.Morgan, Royal Bank of Scotland), το κινεζικό νόμισμα, ως διεθνές νόμισμα πληρωμών, από την από την 35^η θέση που κατείχε το 2010, έφθασε στην 14η τον Αύγουστο του 2012.
Αποκαλυπτική των διεθνών ανακατατάξεων είναι η πρόοδος της συνεργασίας μεταξύ των BRICS, (Βραζιλία, Ρωσία. Ινδία, Κίνα, Νότιος Αφρική). Συνεργασία με στόχο την ανασυγκρότηση του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, συνεργασία εμπορική, αναπτυξιακή, συνεργασία χρηματιστηρίων, διατραπεζική, νομισματική, συνεργασία για κοινή στάση στους διεθνείς οργανισμούς.
Η διακύρηξη του Νέου Δελχί (Delhi Declaration) και το Σχέδιο Δράσης (Action Plan), που ακολούθησαν την 4^ησυνάντηση των BRICS το 2012 στην Ινδία, καταγράφουν πέραν κάθε αμφιβολίας το τέλος της δυτικής κηδεμονίας στην παγκόσμια οικονομία και τους διεθνείς θεσμούς. Σε αυτή τη συνάντηση οι «B.R.I.C.S» ανακοίνωσαν και τη βούληση τους για τη δημιουργία μιας δικιάς τους Αναπτυξιακής Τράπεζας.

Σε περιφερικό  και διμερές επίπεδο.
Από την Ασία μέχρι τη Λατινική Αμερική, η δημιουργία περιφερειακών αναπτυξιακών, επενδυτικών δομών, τραπεζικών προϊόντων και υπηρεσιών (όπως η ASIAN Development Bank και η The Bank of the South), ως μέσων απαλλαγής των περιφερειών αυτών από την κηδεμονία του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας τράπεζας και του δολαρίου, αποτελούν τη θεσμοθετημένη αμφισβήτηση της κατεστημένης διεθνούς νομισματικής τάξης.
Σε διμερές διακρατικό επίπεδο οι συμφωνίες συναλλαγών χωρίς την χρήση του δολαρίου παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας. Η Ρωσο-Κινεζική συμφωνία για τις αγοραπωλησίες πετρελαίου σε Γουάν (7/6/2012) χαρακτηρίστηκε από Αμερικανούς αναλυτές ως το τέλος της εποχής του πετροδολαρίου και το σημαντικότερο χτύπημα στο δολάριο, ενώ οι Ρώσοι αναλυτές έκαναν λόγο για αλλαγή οδηγού στο παγκόσμιο εμπόριο πετρελαίου (Τhe Voice of Rusia 31/10/2012). Παρόμοιες συμφωνίες συναλλαγών σε εθνικό νόμισμα περιλαμβάνουν χώρες όπως η Ιαπωνία, η Αυστραλία η Βραζιλία, η Περσία και τα Αραβικά Εμιράτα.

H απαίτηση για ένα νέο διεθνές νομισματικό συστημα.
Η απαίτηση για την κατάργηση του καταρρεύσαντος νομισματικού μονοπωλίου του δολαρίου ως κυρίαρχου νομίσματος στις διεθνείς συναλλαγές και ως κυρίαρχου αποθεματικού νομίσματος όπως και η εδραίωση μιας νέας νομισματικής τάξης δεν άρχισε από την Γερμανία. Άρχισε από την Κίνα και τη Ρωσία. Ενδεικτικό είναι ότι από το 2007 στην Κίνα, το βιβλίο του Song Hongbin, «Νομισματιτακοί Πόλεμοι», ένα βιβλίο στην γραμμή του «οικονομικού πατριωτισμού», με επανέκδοση το 2009, απεδειχθει το περισσότερο διαβασμένο βιβλίο στην Κίνα (κατά τους Financil Times έχει ξεπεράσει τα 2.000.000 αναγνώστες).
Ακόμη πιο ενδεικτική όμως είναι η διάλεξη που έδωσε στις 23 Μαρτίου του 2009, ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κίνας, Zhou Xiaochuan, με τίτλο γραμμένο στην προστακτική «Αναθεωρείστε το Νομισματικό σύστημα». Στο άνοιγμα της ομιλίας του τόνισε ότι η παγκόσμια κρίση είναι συνέπεια και αποτέλεσμα των αδυναμιών του  νομισματικού συστήματος. Η δημιουργία ενός νέου παγκόσμιου νομίσματος απαλλαγμένου από τον έλεγχο οποιουδήποτε κράτους είναι μια από τις προτάσεις του κ. Ζhou Xiaochuan.
Ως μεταβατικό στάδιο προς αυτή την κατεύθυνση ο Κινέζος τραπεζίτης πρότεινε ριζική αναμόρφωση του Δ.Ν.Τ. και του συστήματος των S.D.R.στηριζομένων σε ένα ευρύτερο αριθμό νομισμάτων, αντιπροσωπευτικών της διεθνούς οικονομικής πραγματικότητας αλλά και σε πραγματικής αξίας, αγαθά, εμπορεύματα (real assets), όπως πολύτιμα μέταλλα, αγροτικά προϊόντα. Τις απόψεις του προέδρου της Κεντρικής Τράπεζας της Κίνας στήριξε ο πρόεδρος του Εθνικού Ινστιτούτου Οικονομικής Ερευνας της Κίνας (και προεδρος της Asian Development Bank) Wang Xiaolu τονίζοντας  την ανάγκη εναλλακτικής προς το δολάριο λύσης και περιγράφοντας την σχέση της Κινέζικης οικονομίας με την Αμερικανική ως πρόσδεση σε βυθιζόμενο πλοίο (Τhe Wall Street Jurnal, China. Real Time Report.25 Μαρτιου 2009). Οι δυο ως άνω Κινέζοι αξιωματούχοι είναι καταξιωμένοι επιστήμονες με τιμητικές διακρίσεις και σε Αγγλοσαξονικά Πανεπιστημια.

Ο πρώην πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας συμφώνησε με τους Κινέζους.
Προς μεγάλη, διεθνών διαστάσεων έκπληξη, η ανάγκη μιας επικαιροποιημένης επιστροφής στο «χρυσό κανόνα», είχε τεθεί με τον πλέον επίσημο τρόπο το 2010 από τον τότε πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας Robert Zoellick, έν όψει της συνάντησης του G20 τον Νοέμβριο του 2010 (The telegraph 8/11/2010). Ο Zoellick επεσήμαινε ότι αυτή η επιστροφή μπορούσε να συνδυασθεί με ένα καλάθι διεθνών νομισμάτων, στα οποία θα έπρεπε να συμπεριληφθούν το δολάριο, το ευρώ, το γιέν, η λίρα Αγγλίας αλλά και το Κινέζικο νόμισμα.
Οι  Ρεπουμπλικάνοι στις τελευταίες προεδρικές εκλογές επανεφεραν το θέμα επιστροφής στον χρυσό κανόνα, προτείνοντας τη δημιουργία κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διερεύνηση του και θυμίζοντας τις ισχυρότατες ρίζες αυτής της πολιτικής και και στα δυο κόμματα εξουσίας.
Ο Ρώσος πρόεδρος Medvedev ανοίγοντας το διεθνές οικονομικό Forum στην Αγία Πετρούπολη δήλωσε ότι η δομή του διεθνούς νομισματικού συστήματος αναπόφευκτα αλλάζει με την αυξανόμενη συμμετοχή περιφερειακών νομισμάτων. Τόνισε επίσης την ανάγκη να εξεταστεί η θέση του χρυσού στο υπό  διαμόρφωση νέο νομισματικό σύστημα.
Η Κεντρική τράπεζα του Καναδά επίσης θεωρεί αναγκαία την αναμόρφωση του διεθνούς νομισματικού συστήματος, κρίνοντας ως χαρακτηριστικότερη των αδυναμιών του, τη μη ένταξη της Κίνας  και των ανερχομένων οικονομικών δυνάμεων στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.
Οι θεσμοί της παγκόσμιας νομισματικής τάξης αποδεικνύεται ότι δεν θέλουν η δεν μπορούν να δώσουν  λύση

H κρίση φαίνεται να βαθαίνει
Οι κίνδυνοι ενός νέου νομισματικού πολέμου, ενός πολέμου ανταγωνιστικών νομισματικών  υποτιμήσεων σήμερα είναι εμφανείς.
Η υποτίμηση του Γιεν και η τιτάνια τόνωση της εσωτερικής ζήτησης στην Ιαπωνία, η προβλεπόμενη ελαχιστοποίηση του επιτοκίου, το πρόγραμμα δημοσίων έργων, πολιτική που μιμείται αν δεν ξεπερνάει την Αμερικανική θεωρείται από Ευρωπαίους και Αμερικανούς  η απαρχή ενός τέτοιου πολέμου. Στην πρόσφατη Γερμανική κριτική ο Ιάπωνας Υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι η Γερμανία δεν δικαιούται να ομιλεί γιατί υπήρξε ο μεγάλος κερδισμένος από το ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα.
Για την αποφυγή τέτοιων κινδύνων εντείνεται ο διάλογος και ο αγώνας για την μορφή και τις ισορροπίες στο νέο σύστημα  αλλά και για τον ρόλο των Κεντρικών Τραπεζών, την σκοπιμότητα και τη χρησιμότητα της υποτιθεμένης αυτονομίας τους.
            Η επίπονη διαδικασία της αλλαγής  στο διεθνές νομισματικό σύστημα βρίσκεται στην εξέλιξη της. Το πόσο επίπονη. θα είναι, πόσο θα διαρκέσει, αν θα υπάρξουν περισσότερα θύματα από όσα επί του παρόντος θα κριθεί στην πορεία.
Εμείς  με ποια προετοιμασία αντιμετωπίζουμε αυτές τις κοσμογονικές ανατροπές και ανακατατάξεις. Υπάρχει για μας έστω θέμα επιστροφής του ελληνικού χρυσού; Υπάρχει θέμα έστω επανεξέτασης του καθεστώτος της Τράπεζας της Ελλάδος;

Συνέντευξη της Προέδρου Κοινωνικής Συμφωνίας Λούκας.Τ.Κατσέλη στην ιστοσελίδα Hellenic Mail

Η Πρόεδρος της «Κοινωνικής Συμφωνίας» Λούκα Τ. Κατσέλη, απάντησε ως εξής σε ερωτήσεις του δημοσιογράφου  Θάνου Σιαφάκα για την ιστοσελίδα Hellenic Mail:
Ερώτηση: Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, κ. Προβόπουλος εκτίμησε πως ο κίνδυνος της κατάρρευσης αποφεύχθηκε, το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ απομακρύνθηκε και ότι η εμπιστοσύνη αποκαθίσταται σταδιακά. Ποιο είναι το σχόλιο σας;
Απάντηση: Αυτά που δεν είπε ο κ. Προβόπουλος είναι αυτά που γνωρίζει και βιώνει κάθε μισθωτός, κάθε συνταξιούχος και κάθε επαγγελματίας σε αυτή τη χώρα. Δηλαδή ότι δεν μπορεί, πλέον, να καλύψει βασικές ανάγκες και οφειλές προς τρίτους. Ως εκ τούτου, η ύφεση θα είναι πολύ βαθιά το 2013, η ανεργία θα εκτοξευθεί πάνω από το 30% και η αύξηση του ιδιωτικού χρέους και των επισφαλειών θα αποσταθεροποιήσει, κατά τη γνώμη μου, και την οικονομία και το τραπεζικό σύστημα. Προσπάθειες ωραιοποίησης υπονομεύουν το κύρος και την αξιοπιστία της Κεντρικής Τράπεζας.
 Ερώτηση: Όλοι αναρωτιούνται αν υπάρχει τέλος σε αυτή την ιστορία, σε αυτόν τον κατήφορο. Βλέπετε με την εμπειρία σας φως στο τούνελ; 
Απάντηση: Όσο υλοποιείται αυτό το πρόγραμμα, της βίαιης προσαρμογής και της εσωτερικής υποτίμησης, φως στο τούνελ δεν μπορεί να υπάρχει, για ένα απλό οικονομικό λόγο, τον οποίο γνωρίζουν όλοι οι φοιτητές της οικονομικής επιστήμης. Όταν και η οικονομία είναι σε τέτοια βαθιά ύφεση, κανείς δε μπορεί να πληρώσει κανέναν. Και επομένως δε μπορεί να έχουμε ούτε ανάκαμψη ούτε έξοδο από την κρίση. Οποιεσδήποτε διαρθρωτικές μεταβολές δεν μπορούν να υλοποιηθούν κάτω από τέτοιες συνθήκες και να αποφέρουν αναπτυξιακό αποτέλεσμα.

Συνέντευξη της Προέδρου της «Κοινωνικής Συμφωνίας» Λούκας Τ. Κατσέλη με τον Λάμπρο Καλαρρύτη για την εφημερίδα «ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ»

«ΤΟΣΟ ΒΙΑΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΠΟΤΕ ΣΕ ΔΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ…»

«Η εκποίηση δημόσιου πλούτου θα αποτελέσει το μεγαλύτερο σκάνδαλο της Μεταπολίτευσης» 

Αθήνα, 16/2/2013

1) Το πρόγραμμα δεν βγαίνει είναι μάλλον σαφές και από τα στοιχεία, το ΔΝΤ έχει παραδεχθεί το λάθος του, παρ´ όλα αυτά οι δανειστές επιμένουν. Που οδηγείται η κατάσταση; Κατ´ αρχάς οικονομικά.
Με συντηρητικούς υπολογισμούς που δημοσίευσα πριν μερικές εβδομάδες, η ύφεση θα ξεπεράσει το -7% το 2013  ως αποτέλεσμα της  συνεχιζόμενης συνταγής της βίαιης λιτότητας. Η ανεργία θα ξεπεράσει το 30%, τα έσοδα θα παρουσιάσουν μεγάλη υστέρηση, τα ανεξόφλητα χρέη προς τις τράπεζες και το δημόσιο θα διογκωθούν .Ήδη, τα περισσότερα νοικοκυριά και  επιχειρήσεις δεν μπορούν να  πληρώσουν  φόρους, οφειλές και ασφαλιστικές εισφορές. Όσο συνεχίζεται αυτή η συνταγή, τόσο  η φτωχοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας  θα οξυνθεί  και θα οδηγηθούμε μαθηματικά σε ανεξέλεγκτες κοινωνικές συγκρούσεις και πολιτικούς κλυδωνισμούς. Η ανατροπή αυτής της οικονομικής πολιτικής αποτελεί προϋπόθεση για  την επιβίωση της δημοκρατίας.
2) Τι ύψους νέο κούρεμα χρειάζεται για να καταστεί το χρέος βιώσιμο;
Για να καταστεί το χρέος βιώσιμο, θα πρέπει οι  ετήσιες δανειακές υποχρεώσεις της χώρας  τα επόμενα χρόνια να μειωθούν σε ύψος χαμηλότερο ή τουλάχιστον ίσο του αναμενόμενου πρωτογενούς πλεονάσματος που θα επιτευχθεί ως αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής αλλά και του ρυθμού ανάπτυξης της οικονομίας. Αυτό μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί με    διαγραφή ή ουσιαστική αναδιάρθρωση του χρέους με μέτρα όπως μειώσεις επιτοκίων, επιμήκυνση χρόνου ωρίμανσης, κλπ. και ταυτόχρονα  εισαγωγή  «ρήτρας ανάπτυξης».
3) ΄Εχετε εργαστεί σε παγκόσμιους οικονομικούς οργανισμούς. Υπάρχει προηγούμενο τέτοιων μεγεθών, ύφεσης, ανεργίας, φτώχειας, σε δυτική δημοκρατία;
Δεν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο σε δυτικού τύπου οικονομία και δημοκρατία.

Παρόμοια προγράμματα βίαιης λιτότητας,  αποδόμησης βασικών κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων και άρσης σημαντικών βαθμών ελευθερίας της εθνικής κυριαρχίας, διογκώνουν την ανεργία, τη φτώχεια και δημιουργούν τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες  που σημαδεύουν την κοινωνία για πολλά χρόνια.

Γι’ αυτό, πέρα από τον οικονομικό της ανορθολογισμό, η συνταγή αυτή αποτελεί και βόμβα στα θεμέλια λειτουργίας του δημοκρατικού  πολιτεύματος, στη σταθερότητα  του πολιτικού  συστήματος, στην κοινωνική συνοχή. Δεν είναι άλλωστε τυχαία ούτε η πλήρης απαξίωση του πολιτικού συστήματος  ούτε η έξαρση της βίας . 

4) Είναι δυνατόν πάντως να λέει το ΔΝΤ ότι έκανε λάθος στον πολλαπλασιαστή; Λάθος μπορεί να έκανε τον πρώτο χρόνο στο πρώτο Μνημόνιο. Στην πορεία δεν είδε τα αποτελέσματα, ότι χρειάζεται διόρθωση;
Το βασικό ερώτημα είναι άλλο: έπρεπε το  ΔΝΤ να παραδεχθεί  το λάθος του για να αντιληφθεί η κυβέρνηση και το οικονομικό της επιτελείο ότι το πρόγραμμα οδηγεί σε βαθειά ύφεση;  Από το 2011 είχα  καταθέσει υπολογισμούς  στη Βουλή  που προέβλεπαν  την ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Η Κυβέρνηση, η Τράπεζα της Ελλάδας και η Τρόικα, σε μια απεγνωσμένη  προσπάθεια να νομιμοποιήσουν την αδιέξοδη πολιτική που ακολουθούν, υποεκτιμούν συνειδητά τις υφεσιακές επιπτώσεις των ακραίων εισοδηματικών περικοπών και της υπέρμετρης φορολογίας.
5) Τρία χρόνια μετά την προσφυγή στο μηχανισμό, λόγω της τραγωδίας που υφίσταται τώρα η χώρα, υπάρχει οργή για την απόφαση τότε του Παπανδρέου. Πώς την  αξιολογείτε τώρα,  με τη χρονική απόσταση που σας χωρίζει από τα γεγονότα;
Την άνοιξη του 2010 δεν υπήρχε άλλη επιλογή από την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης. Οι αγορές είχαν κλείσει, τα χρονικά περιθώρια ήταν ανύπαρκτα και η χώρα κινδύνευε να περιέλθει σε πτώχευση. Ακόμα όμως και αν τότε οι όροι προσφυγής δεν μπορούσαν να είχαν γίνει αντικείμενο πιο ουσιαστικής διαπραγμάτευσης, αυτό δεν δικαιολογεί την ατολμία και την έλλειψη βούλησης για επαναδιαπραγμάτευση βασικών όρων έκτοτε. Η αναγκαία αναδιάρθρωση του χρέους,  ή  συγκράτηση της πτώσης μισθών και συντάξεων , η μείωση του υπέρμετρου φορολογικού βάρους ιδιαίτερα για τη μεσαία τάξη, η προστασία των συλλογικών διαπραγματεύσεων  έπρεπε να είχαν τεθεί έγκαιρα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ακόμα και σήμερα,  η Κυβέρνηση έχει επιλέξει να ενστερνίζεται  ανεπιφύλακτα τα κελεύσματα της κας Μέρκελ και της Τρόικας .
6) Πόσο χειρότερες θα ήταν οι επιπτώσεις αν είχαμε χρεοκοπήσει, τότε, και είχαμε βγει από το ευρώ;
Μία ασύντακτη χρεοκοπία θα ήταν, και τότε και σήμερα, καταστροφική για τη χώρα. Όπως καταστροφική θα ήταν η έξοδος  από το ευρώ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η  πολιτική της βίαιης λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης αποτελεί μονόδρομο. Υπήρχε και υπάρχει εναλλακτική. Έπρεπε εδώ και καιρό να είχαμε  διαπραγματευθεί ένα Εθνικό Σχέδιο  Ανασυγκρότησης  που θα τεκμηρίωνε την ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους, επανεκκίνησης της οικονομικής δραστηριότητας και παραγωγικής ανασυγκρότηση.  Θα έπρεπε να είχαν  προταχθεί  εναλλακτικά μέτρα  που διασφαλίζουν τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την πάταξη της φοροδιαφυγής, την παροχή ρευστότητας στην οικονομία, τη στήριξη θέσεων εργασίας με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ, τη μείωση των τιμών,  ρυθμίσεις δανείων και φορολογικών οφειλών.
7) Μονομερής καταγγελία του Μνημονίου γίνεται, αν υποθέσουμε ότι αλλάζει η κυβέρνηση και η καινούργια αποφασίζει να σταματήσει το πρόγραμμα;
Σε κάθε διαπραγμάτευση το αποτέλεσμα εξαρτάται από την ικανότητα της κάθε πλευράς να προτάσσει επιχειρήματα,  να τεκμηριώνει προτάσεις και να αναδεικνύει το αμοιβαίο όφελος που μπορεί να προκύψει από την αποδοχή τους.  Το πιο σημαντικό όμως είναι να γίνει κατανοητό σε όλους ότι υπάρχουν όρια στην υποχώρηση και στο συμβιβασμό και ότι υπάρχουν κόκκινες γραμμές που δεν μπορούν να ξεπεραστούν ιδιαίτερα όταν διακυβεύεται το εθνικό συμφέρον. Είναι απαραίτητο, επομένως, προσερχόμενοι στις διαπραγματεύσεις, να αποτινάξουμε από πάνω μας το φοβικό σύνδρομο ενός ηττημένου λαού που δεν διεκδικεί τίποτα αλλά υποτάσσεται στα κελεύσματα και τα συμφέροντα τρίτων υπό την απειλή εκβιαστικών διλημμάτων. Μπορούμε ακόμα και σήμερα να διεκδικήσουμε πειστικά και να πετύχουμε την υιοθέτηση ενός διαφορετικού μείγματος οικονομικής  πολιτικής. Αυτή η στάση αποτελεί, υπό τις παρούσες συνθήκες, ουσιαστικό πολιτικό ζητούμενο.
8) Οι ιδιωτικοποιήσεις μπορούν να είναι μέρος του προβλήματος;
Οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν νόημα όταν μία κυβέρνηση διαθέτει  σοβαρό  αναπτυξιακό σχέδιο. Υπάρχουν τομείς ( πχ καζίνο, ιππόδρομος κλπ ) όπου οι ιδιωτικοποιήσεις είναι ενδεδειγμένες. Αντίθετα, σε  στρατηγικής σημασίας για τη χώρα υποδομές και δίκτυα - ενέργεια, ύδρευση, λιμάνια κλπ -  ο δημόσιος έλεγχος είναι απαραίτητος.  Σ’ άλλους τομείς μπορούν και πρέπει   να προκριθούν συμπράξεις μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.  Αυτό, όμως, που επιχειρείται σήμερα είναι ένα σχέδιο εκποίησης της δημόσιας περιουσίας χωρίς σχέδιο και στρατηγική, με αδιαφανείς διαδικασίες, χωρίς κανέναν έλεγχο από τη Βουλή. Και αυτό γίνεται σε μία περίοδο όπου όλες οι αξίες είναι υποτιμημένες και  με ασύλληπτες σπατάλες σε δαπάνες για συμβούλους και νομικά γραφεία μέσω του ΤΑΙΠΕΔ. Επιχειρείται – στο όνομα της κρίσης – μια τεράστια αναδιανομή πλούτου προς όφελος ολίγων που, φοβάμαι, θα αποτελέσει το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης.
9) Ενδεχόμενο κατάσχεσης δημόσιας περιουσίας από τους δανειστές, με βάση τις συμβάσεις που έχουμε υπογράψει, υπάρχει;
Δυστυχώς  υπάρχει ακόμα και για τα αποθέματα χρυσού της Τράπεζας της Ελλάδας . Αυτός ήταν ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους αρνήθηκα να υπογράψω το δεύτερο Μνημόνιο.
10) Με τον ΣΥΡΙΖΑ θα συνεργαστείτε; Έχετε κάνει συζητήσεις;
Η ανατροπή αυτής της αδιέξοδης πολιτικής προϋποθέτει τη  συγκρότηση  μιας ευρύτατης  συμπαράταξης προοδευτικών, σοσιαλιστικών και αριστερών δυνάμεων με κυβερνητική προοπτική στη βάση  μιας ελάχιστης  προγραμματικής συμφωνίας. Με αυτό το σκοπό , ως «Κοινωνική Συμφωνία», πέρα από τη δική μας οργανωτική ανάπτυξη, συνεχίζουμε τις επαφές και συζητήσεις τόσο με το ΣΥΡΙΖΑ όσο και με άλλα κόμματα, πρωτοβουλίες και ομάδες πολιτών .

Δελτίο Τύπου του Τομέα Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής της "Κοινωνικής Συμφωνίας".

Από τον τομέα Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής της «Κοινωνικής Συμφωνίας» εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
«Όταν o γενικός δείκτης της ανεργίας φθάνει το 27%, ο οικονομικά ανενεργός πληθυσμός τείνει να ξεπεράσει τον αριθμό των απασχολουμένων, οι άνεργοι έχουν αυξηθεί κατά 31,5% μέσα σε ένα χρόνο, σημαίνει ότι ένας στους δύο έλληνες δεν έχει δουλειά και ότι η οικονομική εξαθλίωση κατατρώει τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας.
Όσο πιο σύντομα εγκαταλειφθεί η πολιτική της βίαιης λιτότητας, τόσο το καλύτερο για τον ελληνικό λαό. Αλλιώς, νομοτελειακά, η χώρα οδηγείται σε άκρως επικίνδυνες συνθήκες με αβέβαιη τελική έκβαση».

Η αλήθεια για την Λούκα και την … επιθυμία της να διεκδικήσει τον … Δήμο Κεφαλλονιάς!

Λάβαμε κι εμείς τη Δευτέρα, 11.2.2013, μαζί με άλλους "undisclosed-recipients" το μήνυμα με τίτλο: «Αλλού λαλούν οι κόκοροι, κι΄ αλλού τα γεννητούρια» με υπογραφή «Το πουλάκι Τσιου της Κεφαλονιάς» όπου γίνεται σαφής αναφορά στην Λούκα Κατσέλη και στην … επιθυμία της να διεκδικήσει τον … Δήμο Κεφαλλονιάς! Δεν το δημοσιεύσαμε –και δεν είναι το πρώτο βέβαια- γιατί: -       1.  Δεν δημοσιεύουμε κείμενα ανωνύμων, έστω κι αν είναι «επώνυμοι» -με ψεύτικα στοιχεία-.  Πόσω μάλλον όταν αυτοί καλυπτόμενοι –υποτίθεται- πίσω από την ανωνυμία τους, βάλλουν κατά επωνύμων.

Κείμενα που δημοσιεύουμε χρησιμοποιώντας αρχιγράμματα ή ψευδώνυμα ή παρεπώνυμα, είναι κείμενα γνωστών συνεργατών μας, την ευθύνη της γραφής των οποίων φέρει η Εφημερίδα μας. 

2. Για να δημοσιεύσουμε κείμενο με αναφορά σε επώνυμους οφείλουμε να διασταυρώσουμε δις και τρις και τετράκις την «πληροφόρηση» και φυσικά να ακούσουμε και τις «δυο καμπάνες».

3. Το site μας δεν ανήκει στην κατηγορία SUN, ή ΕΣΠΡΕΣΣΟ, ή ΣΤΑΡ ή πώς αλλιώς. Πέρα από την συγκεκριμένη και σταθερή «γραμμή» της Εφημερίδας μας, η συνεργασία μας με επώνυμους δημοσιογράφους δεν μας επιτρέπει τέτοιου είδους … πολυτέλειες.

4. Δεν εμπλέκεται η Εφημερίδα μας σε «πολέμους» ατόμων ή ομάδων –που σήμερα μεν είναι μαζί κι αύριο «τρώνε τα … κρεάτα τους». Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά. Κι αυτό, για όσους ξέρουν και καταλαβαίνουν τι εννοούμε-. Δεν συμμετέχουμε σε τέτοιου είδους «παιγνίδια» μικροκομματικών στενόμυαλων πολιτικάντηδων.

Συμπερασματικά και για να μην μακρηγορούμε:

1. Η υπόθεση είναι μια: ενοχλήθηκαν από την πρόταση του Δημάρχου Κεφαλλονιάς κ. Αλέξανδρο Παρίση να τιμήσει τον πρώην Υπουργό κ. Γεράσιμο Αρσένη. (Πάντα οι «μικροί» ενοχλούνται και όσο πιο «μικροί» είναι, τόσο περισσότερο δηλητήριο χύνουν).

2. Ουδέποτε η κ. Λούκα Κατσέλη εξέφρασε, ή στόχευσε, ή στοχεύει (σαν Κοινωνική Συμφωνία, ή σαν Ανεξάρτητη, ή σαν ΣΥΡΙΖΑ, ή … τι άλλο θα σκεφθούν αυτοί οι «μικροί») στην κατάκτηση του Δήμου Κεφαλλονιάς. Η Κεφαλλονιά γι’αυτήν είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του άνδρα της κ. Γεράσιμου Αρσένη. Μέσω αυτού, την αγάπησε και την αγαπά σαν ιδιαίτερη πατρίδα της. Φροντίζει ανιδιοτελώς γι’αυτήν, όπως και ο ίδιος ο πρώην Υπουργός. Δεν είναι της ώρας να αναφερθώ σε αποφάσεις της οι οποίες στόχευαν στο καλό του τόπου μας και που, λόγω σχέσης μεταξύ μας, είχα κυριολεκτικά την τύχη να τις ζήσω από κοντά (π.χ. το κονδύλι των 3.100.000€ για τα έργα της Γέφυρας, και αρκετά άλλα που, καθώς είπα, δεν είναι της ώρας να τα αναφέρω. Θα το πράξω όταν κρίνω και φυσικά θα κάνω σαφή και επώνυμη αναφορά σε πρόσωπα. Και με τεκμήρια). 

Ευρυδίκη Λειβαδά

Για την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ των ΚΕΦΑΛΛΗΝΩΝ - ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Δελτίο Τύπου του Τομέα Οικονομίας και Βιώσιμης Ανάπτυξης της Κοινωνικής Συμφωνίας.

Από τον Τομέα Οικονομίας και Βιώσιμης Ανάπτυξης της «Κοινωνικής Συμφωνίας» εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
"Σε μια εποχή που η πλειονότητα των Ελλήνων έχει οδηγηθεί  στα όρια της φτώχειας και της κοινωνικής εξαθλίωσης οι όποιες συζητήσεις για τον κατώτερο μισθό δείχνουν  την εικονική πραγματικότητα στην οποία ζει η Κυβέρνηση αναδεικνύοντας συγχρόνως την προχειρότητα και την επικινδυνότητα της ."

Άρθρο του Γιώργου Κασσάρα, πρ. Βουλευτή Δωδεκανήσων, Μέλους της Διοικούσας Επιτροπής της "Κοινωνικής Συμφωνίας"

ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ  ΤΩΡΑ, ΠΡΙΝ ΓΙΝΟΥΜΕ  ΞΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΧΩΡΑ!

Γράφει ο Γιώργος ΚασσάραςΠρ. βουλευτής ΔωδεκανήσωνΜέλος της Διοικούσας Επιτροπήςτης ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ

                                                                                                   Αθήνα 12.2.2013

Έκλεισε κιόλας ένας χρόνος, από την ψήφιση του δεύτερου και επαχθέστερου μνημονίου, που υποθήκευσε το παρόν και το μέλλον της πατρίδα μας. Το μόνο αισιόδοξο μήνυμα εκείνης της ημέρας, 12.2.2012, ήταν η καταψήφιση του μνημονίου  από μεγάλο αριθμό βουλευτών, προερχομένων από τα 2 μεγάλα, τότε, κόμματα, μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων.
Για μένα η καταψήφιση αυτού του κειμένου, που υποθήκευε τη χώρα μου, χωρίς να της δίνει  μια προοπτική ανάκαμψης και ανάπτυξης, έστω μακροπρόθεσμα, ήταν μονόδρομος. Γιατί απλά δεν βάζω τίποτε πιο πάνω από το συμφέρον της πατρίδας μου, ούτε το κόμμα και βέβαια πολύ περισσότερο ούτε το προσωπικό μου συμφέρον. Μα καλά θα αναρωτηθείτε, οι υπόλοιποι που υπερψήφισαν είναι προδότες;  Δεν μπορώ να το πω εγώ αυτό. Το μόνο που μπορώ να πω, είναι ότι για τόσο σπουδαία ζητήματα, η ευθύνη του βουλευτή είναι ατομική και επομένως ο καθένας πρέπει να πράττει σύμφωνα με τη συνείδησή του και όχι με την κομματική γραμμή.
Στο χρόνο που πέρασε  συνέβησαν πολλά, μεταξύ των οποίων και δύο εκλογικές αναμετρήσεις.  Αποτέλεσμα αυτών ήταν να συγκροτηθεί μια τρικομματική κυβέρνηση, με δύο  εκ των εταίρων της, σφοδρούς πολέμιους του μνημονίου μέχρι τότε, αλλά μνημονιακότερους των μνημονιακών στη συνέχεια. Αυτή η κυβέρνηση ανέλαβε εργολαβικά την έτι περαιτέρω φτωχοποίηση των Ελλήνων, τη συρρίκνωση της Δημοκρατίας, τη διάλυση των θεσμών και των δομών του κράτους που υπηρετούν τον πολίτη και εν τέλει την κάμψη του φρονήματος των Ελλήνων.
Από πρώτη ματιά, φαίνεται ότι αυτό το πετυχαίνει χωρίς αντιδράσεις και χωρίς ιδιαίτερα μεγάλο κόστος. Μέσα στο 2012, μπήκαν  70.000  λουκέτα σε επιχειρήσεις, οι άνεργοι φθάνουν πλέον στο τερατώδες 1.500.000, οι νέοι επιστήμονες 25-35 ετών, που δαπανήσαμε σαν χώρα για να τους σπουδάσουμε,  προσφέρουν ήδη την ικμάδα τους σε άλλες χώρες και οι μισθοί –συντάξεις των απλών ανθρώπων ευρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, κάτω από το βάρος των διαρκών περικοπών και της υπερφορολόγησης. Ταυτόχρονα, χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις, περνάμε από την εποχή της αποκέντρωσης των υπηρεσιών στην εποχή του συγκεντρωτικού κράτους, αφού μια σειρά ζωτικών, για την Περιφέρεια, υπηρεσιών κλείνουν η μία μετά την άλλη, καταδικάζοντας στην ερημοποίηση κυρίως τα νησιά.
Το μεγάλο ερώτημα είναι, πού βρίσκεται και πώς αντιδρά ο λαός, σε όλο αυτό το καταστροφικό τσουνάμι που ισοπεδώνει τη χώρα. Δείχνει ως υπνωτισμένος ή σαν όλη του η εκτόνωση να εξαντλήθηκε στις 2 εκλογικές αναμετρήσεις του 2012. Δεν ξέρω αλλά δείχνουμε σαν να έχουμε γίνει όλοι ναρκομανείς. Ζούμε με τον φόβο και την αγωνία της εξεύρεσης της δόσης και αφήνουμε τις δύο εκδοχές της τρόικας, εσωτερικού και εξωτερικού, να ασελγούν πάνω στην πατρίδα και στο λαό μας. Επενδύουν όλοι αυτοί στο φόβο μας, στο φόβο μας για την επόμενη ημέρα. Στο φόβο της πείνας αν δεν έρθει η δόση. Από τη μια βλέπουμε ότι αυτή η κατάσταση δεν οδηγεί πουθενά, από την άλλη φοβόμαστε  τόσο πολύ που δεν τολμάμε ούτε να το πούμε στην παρέα μας μήπως και γίνουμε η αιτία να μην πάρουμε τη δόση. Ο φόβος αυτός αναγκάζει τον κόσμο να σκέφτεται πως θα βρει δρόμους ατομικής διαφυγής και σωτηρίας. Και αυτό γιατί εμείς οι πολιτικοί που διαχωρίσαμε τη θέση μας καταψηφίζοντας τα μνημόνια καθώς και τα αντιμνημονιακά κόμματα, δεν έχουμε απαντήσει ακόμη αξιόπιστα ώστε να πείσουμε τον κόσμο, τι θα γίνει χωρίς τα μνημόνια και χωρίς τις δόσεις.
Δεν έχουμε καταστρώσει ένα συγκεκριμένο και υλοποιήσιμο πρόγραμμα, για το πώς θα απεξαρτηθεί  η χώρα από την τανάλια των δανειστών χωρίς να πεινάσει. Γιατί ως φαίνεται, παρ’ όλα τα προβλήματα που προαναφέραμε, ο κόσμος τα κουτσοκαταφέρνει ακόμη. Με βοήθειες, με δανεικά τα φέρνει ακόμη βόλτα και γι’ αυτό τον φοβίζει το άγνωστο του αντιμνημονιακού λόγου. Διαφορετικά δεν εξηγείται αυτή η σιωπηλή ανοχή, που δείχνει απέναντι σε όλα αυτά τα μέτρα της τρικομματικής κυβέρνησης, τα οποία πολλαπλασίασαν τα βάρη της χώρας και του λαού.

-  Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε όλοι όσοι τα βλέπουμε αυτά, είναι να καθίσουμε γύρω από ένα τραπέζι και να συνεννοηθούμε.
-  Όλοι όσοι πιστεύουμε ότι η χώρα μας είναι μια πλούσια και ξεχωριστή χώρα, που έχει όλες τις προϋποθέσεις για να ζήσει τους πολίτες της.
-  Όλοι όσοι πιστεύουμε ότι ο πολύπαθος λαός μας αξίζει μια καλύτερη ζωή και μπορεί να τα καταφέρει.
-  Όλοι λοιπόν, γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι, χωρίς κομματικά χαλκεία, χωρίς παρωπίδες, χωρίς αγκυλώσεις από το παρελθόν, να αποφασίσουμε και να δράσουμε.
-  Εμείς, στελέχη και φίλοι της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ αυτό πιστεύουμε, αυτό προτείναμε και γι’ αυτό εργαζόμαστε.
-  Τώρα πριν να είναι πολύ αργά και πριν να είμαστε ξένοι στην ίδια μας τη χώρα.
                                                                                        

Συνέντευξη της Προέδρου της "Κοινωνικής Συμφωνίας" Λούκας Τ. Κατσέλη με τη δημοσιογράφο Μαρία Χονδρογιάννη για την ε/φ "Η Δημοκρατική" Ρόδου.

1) Υπάρχει τελικά  εναλλακτική πρόταση για τον απεγκλωβισμό της οικονομίας από την παγίδα της υπερχρέωσης, της παραγωγικής αποσάθρωσης και της λιτότητας;
Φυσικά υπάρχει  Αρκεί να υλοποιηθεί με συνέπεια ένα Εθνικό Πρόγραμμα Ανασυγκρότησης  με χρονικό ορίζοντα  δεκαετίας  που θα προωθήσει  την μείωση της δανειακής επιβάρυνσης με εισαγωγή ρήτρα ανάπτυξης, στοχευμένες μεταρρυθμίσεις για  τη διεύρυνση  της παραγωγικής βάσης  και μέτρα για την επανεκκίνηση της οικονομικής δραστηριότητας Προϋπόθεση και για τα τρία αποτελεί μια  τολμηρή θεσμική μεταρρύθμιση ιδιαίτερα για τη φορολογία, την ασφάλιση και την επιχειρηματικότητα. Το σημερινό πλαίσιο  είναι τόσο περίπλοκο, ασαφές και αβέβαιο που ακυρώνει κάθε προσπάθεια αποτελεσματικής  υλοποίησης πολιτικών. Πρέπει και μπορεί να απλουστευθεί και να γίνει διαφανές και φιλικό προς τον πολίτη, τον επαγγελματία και τον επιχειρηματία.
Το Πρόγραμμα αυτό αποτελεί εθνική προτεραιότητα και  ζωτική ανάγκη.
2) Ποιες είναι οι προτάσεις της Κοινωνικής Συμφωνίας για την επανεκκίνηση της οικονομίας ειδικά τώρα που η κατάσταση συνεχίζει να μην είναι καλή;
Η  επανεκκίνηση της οικονομικής δραστηριότητας απαιτεί ανατροπή της συρρίκνωσης της αγοραστικής δύναμης νοικοκυριών με σταδιακή βελτίωση της σε χρονικό ορίζοντα επταετίας καθώς και διοχέτευση ρευστότητας σε βιώσιμες επιχειρήσεις.  Η ανατροπή αυτή μπορεί να γίνει σε δύο φάσεις: αρχικά, μέσω υλοποίησης ενός προγράμματος δημιουργίας 200 000 θέσεων κοινωφελούς εργασίας με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ , ουσιαστικής  ρύθμισης  δανείων για καταναλωτές και επιχειρήσεις που βρίσκονται σε αδυναμία εκπλήρωσης οφειλών προς δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία  και τράπεζες και μείωσης των έμμεσων φόρων και της  υπέρμετρης φορολογικής επιβάρυνσης στα ακίνητα. , Σε δεύτερη φάση,  πρέπει να προωθηθεί η βαθμιαία αποκατάσταση των  χαμηλών συντάξεων, η καταπολέμηση αδιαφανών και αθέμιτων πρακτικών στην τιμολόγηση προϊόντων και υπηρεσιών και η  βελτίωση μισθών και εισοδημάτων στον δημόσιο τομέα, στη βάση ενός  αξιόπιστου μισθολογίου  που θα λαμβάνει υπόψη του την εξέλιξη της παραγωγικότητας, τη νέα διοικητική οργάνωση του δημόσιου τομέα  και τη διασφάλιση απαραίτητων δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών.
3) Με βάση την πολιτική που ασκείται τώρα υπάρχει σαφές χρονοδιάγραμμα εξόδου της χώρας από τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται;
Όσο ακολουθείται η σημερινή πολιτική, δεν υπάρχει φώς για έξοδο από το  τούνελ της ύφεσης, της ανεργίας , της φτωχοποίησης και  της χρεοκοπίας. Το φάρμακο είναι λάθος και οδηγεί σε αργό θάνατο.  Με συντηρητικούς υπολογισμούς, η επίδραση των μέτρων στην οικονομική δραστηριότητα  το 2013 είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε ύφεση που θα ξεπεράσει το -7% αντί του -4,5% που υπολογίζει η Κυβέρνηση, η Τράπεζα της Ελλάδος και οι διεθνείς οργανισμοί.
Έξοδος από την κρίση  θα επιτευχθεί όταν προωθηθεί ο απεγκλωβισμός της οικονομίας  από  τρείς παγίδες ταυτόχρονα: την παγίδα της υπερχρέωσης, την παγίδα της παραγωγικής αποσάθρωσης και την παγίδα της λιτότητας.  Μονοδιάστατες προσεγγίσεις είναι καταδικασμένες σε αποτυχία με μεγάλο οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Επομένως,  χωρίς αλλαγή του μείγματος της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής, η επανεκκίνηση της οικονομίας είναι αδύνατη, ακόμα κι αν προωθηθούν αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές και επενδυτικές πρωτοβουλίες.
4) Θεωρείτε πως μέχρι τώρα οι  διαπραγματεύσεις με τους δανειστές μας έγιναν υπό καθεστώς πιέσεων και φόβου με συνέπεια να επιβληθούν πιο  σκληρά μέτρα
Δυστυχώς δεν υπήρξε μέχρι σήμερα μια αξιόπιστη εθνική διαπραγματευτική στρατηγική που να υποστηρίχθηκε από μια  ισχυρή διαπραγματευτική ομάδα. Γι αυτό πέσαμε στην αγκαλιά της κας Μέρκελ και αποδεχθήκαμε ,άνευ όρων, τα κελεύσματα των δανειστών μας των οποίων κύριο μέλημα είναι να διασφαλίσουν τα δικά τους χρήματα και συμφέροντα  .Η νομιμοποίηση δε των αδιέξοδων μέτρων επιχειρήθηκε στη βάση ψευτοδιλημμάτων του τύπου «Μνημόνιο ή έξοδος της χώρας από το ευρώ». Η τυφλή εφαρμογή Μνημονιακών μέτρων που  επιβλήθηκαν έξωθεν και η εκχώρηση όλο και περισσότερων  λειτουργιών ή/και τομέων της δημόσιας διοίκησης σε εμπειρογνώμονες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ή του ΔΝΤ, επιτρόπους, συμβούλους κλπ έχει επιτείνει το αίσθημα εξάρτησης και απώλειας εθνικής κυριαρχίας και έχει αποδυναμώσει επικίνδυνα το αίσθημα ευθύνης δημόσιων λειτουργών για την προώθηση και υλοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
Σε κάθε διαπραγμάτευση το αποτέλεσμα εξαρτάται από την ικανότητα της κάθε πλευράς να προτάσσει επιχειρήματα,  να τεκμηριώνει εναλλακτικές προτάσεις και να αναδεικνύει το αμοιβαίο όφελος που μπορεί να προκύψει από την αποδοχή τους. Κάτι τέτοιο είναι εφικτό αν υπάρχει σωστή διάγνωση του προβλήματος, σχέδιο και αποτελεσματική υλοποίηση . Δυστυχώς  δεν έχει σχεδιασθεί και κατατεθεί έως σήμερα ένα πειστικό Εθνικό Σχέδιο , όπως αυτό που σας ανέπτυξα , που να αναδεικνύει  προτεραιότητες, χρονοδιαγράμματα εφαρμογής αλλά και την κατανομή ευθύνης ανάμεσα στους φορείς υλοποίησης.  Αυτό το σχέδιο θα πρέπει και μπορούμε να το διαπραγματευθούμε με τους πιστωτές μας αποβάλλοντας  το φοβικό σύνδρομο ενός ηττημένου λαού που υποχωρεί συνεχώς και δεν διεκδικεί τίποτα.
5) Θεωρείτε πως ορθά ελήφθη  η απόφαση από το ΠΑΣΟΚ για την ένταξη της χώρας στο μηχανισμό στήριξης ; Ποια ήταν η θέση σας τότε και ποια τώρα;
Την άνοιξη του 2010  δεν είχαμε άλλη επιλογή. Οι αγορές είχαν κλείσει, τα χρονικά περιθώρια ήταν ανύπαρκτα  και η χώρα κινδύνευε να περιέλθει σε πτώχευση. Ήμασταν με την πλάτη στον τοίχο. Μετά την ένταξη  όμως, χάθηκαν οι  ευκαιρίες για έγκαιρη αναδιάρθρωση του χρέους , για ουσιαστικές βελτιώσεις και  για  αλλαγή όρων  του πρώτου μνημονίου.  Αντ’ αυτού συνεχίσθηκε  τόσο  στο δεύτερο όσο και στο τρίτο Μνημόνιο η πολιτική της βίαιης λιτότητας, των οριζόντιων περικοπών μισθών και συντάξεων, της υπέρμετρης φορολογίας και της πλήρους αποδόμησης των συλλογικών διαπραγματεύσεων με αποτέλεσμα να έχουμε οδηγηθεί στο σημερινό αδιέξοδο.  Είχα καταθέσει πολύ έγκαιρα συγκεκριμένες προτάσεις τόσο στον κ. Παπανδρέου , όσο και στον κο Παπαδήμο  και στον κ. Σαμαρά. Δυστυχώς δεν εισακούσθηκα.
6) Ειδικά για τα εργασιακά ζητήματα ποια είναι η θέση σας καθώς μεριμνήσατε για αρκετά ζητήματα αλλά δεχθήκατε και βολές;
Από τον Δεκέμβριο του 2009, ως Υπουργός Οικονομίας,  με άρθρο μου σε ημερήσια εφημερίδα είχα εκφράσει την άποψη ότι οριζόντιες μεγάλες περικοπές  σε μισθούς και   συντάξεις όχι μόνο είναι κοινωνικά άδικες σε μια οικονομία με μεγάλη φοροδιαφυγή αλλά αποτελούν αναποτελεσματικά μέτρα για την απαραίτητη δημοσιονομική εξυγίανση. Αυτό γιατί  η μείωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών προκαλεί μείωση του τζίρου  στην αγορά και μείωση των εσόδων  . Αν δε τα μέτρα οδηγήσουν στο κλείσιμο πολλών μικρών επιχειρήσεων και σε αύξηση της ανεργίας το έλλειμμα θα διευρυνθεί και δεν θα μειωθεί. Γι αυτό ,ως Υπουργός Εργασίας, προστάτευσα όσο μπορούσα τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την επέκταση των κλαδικών συμβάσεων  και τον κατώτατο μισθό ,μετά από σκληρή διαπραγμάτευση με την Τρόικα. Αποτέλεσμα αυτής της διαπραγμάτευσης υπήρξε η νομοθέτηση της Ειδικής Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης που δυστυχώς ανατράπηκε όταν έφυγα από το Υπουργείο τον Ιούνιο του 2011. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε καταψήφισα στη Βουλή το άρθρο 37 και βρέθηκα εκτός Κοινοβουλευτικής ομάδας.   Έπρεπε να περάσουν τρία χρόνια για να  παραδεχθεί  το ΔΝΤ τις υφεσιακές επιπτώσεις των μέτρων αλλά το έγκλημα είχε ήδη  διαπραχθεί.
7) Ποιες είναι οι εκτιμήσεις σας από τη μέχρι τώρα διακυβέρνηση της χώρας από την τρικομματική κυβέρνηση ; Θεωρείτε πως η πολιτική που εφαρμόζεται είναι διαφορετική από αυτή της κυβέρνησης στην οποία μετείχατε;
Δυστυχώς η τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας δίνει το ίδιο θανατηφόρο φάρμακο σε ακόμα μεγαλύτερες δόσεις παρά το γεγονός ότι η οικονομία έχει παγώσει και ένα μεγάλο τμήμα της  κοινωνίας βρίσκεται στα πρόθυρα εξαθλίωσης.  
8) Πόσο πολιτικό χρόνο έχει ακόμη η κυβέρνηση με αφορμή την πολιτική που έχει θέσει σε εφαρμογή καθώς αυξάνονται αυτοί που θεωρούν πως θα διεξαχθούν και νέες εκλογές;
Όσο συνεχίζεται η ίδια πολιτική  θα φουντώνει η οργή, θα πολλαπλασιασθούν τα φαινόμενα βίας  και θα οδηγηθούμε τελικά  σε κοινωνικές εκρήξεις  .  Οι αντοχές της  κυβέρνησης  θα δοκιμασθούν .  Αποτέλεσμα των πολιτικών κλυδωνισμών θα είναι γρήγορα ή αργά είτε η προσφυγή σε νέες εκλογές είτε – κατά τη γνώμη μου πιο πιθανό- η προσπάθεια δημιουργίας άλλης κυβέρνησης μέσα από την ίδια τη Βουλή όπως έγινε με την κυβέρνηση Παπαδήμου.  Ενόψει αυτών των εξελίξεων, προέχει  η  συμπαράταξη προοδευτικών, σοσιαλιστικών και αριστερών δυνάμεων για τη συγκρότηση ενός κοινωνικού και πολιτικού μετώπου ανατροπής   με  αξιόπιστη κυβερνητική προοπτική.
9) Λόγος γίνεται για τη φοροδιαφυγή και για την πάταξη της αλλά επιβάλλονται φόροι στους μη έχοντες ενώ έχουν τεθεί στο εκτελεστικό  απόσπασμα και οι ιδιοκτήτες ακινήτων.  Αυτές είναι οι  βέλτιστες λύσεις για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο;
Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής σημαίνει διεύρυνση της φορολογικής βάσης  και όχι να πληρώνουν  τα σπασμένα μόνο οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι  Η πάταξη  της  επιβάλλει  πολιτική βούληση, αποφασιστικότητα , ουσιαστικό έλεγχο και αποτελεσματικότητα στην υλοποίηση των τομών που απαιτούνται. Προϋπόθεση για να γίνει αυτό, αποτελεί η πλήρης μηχανοργάνωση των εφοριών και η ηλεκτρονική διασύνδεσή τους, η αναβάθμιση των ελεγκτικών μηχανισμών , η αναδιοργάνωση της φορολογικής διοίκησης ,  η αποτελεσματική διασταύρωση βάσεων δεδομένων   του TAXIS, των τραπεζικών καταθέσεων, των δηλώσεων πόθεν έσχες κλπ, ο έλεγχος των ενδοομιλικών συναλλαγών και των συναλλαγών με εξοχώριες  επιχειρήσεις . Δυστυχώς, μέχρι σήμερα έχει υπάρξει μικρή  πρόοδος σε αυτό το τομέα  ενώ το φιάσκο με τη λίστα Λαγκάρντ ανέδειξε τεράστιες ευθύνες για ανύπαρκτο έλεγχο και σοβαρές παραλείψεις  στην είσπραξη δημοσίων εσόδων τόσο του κου Παπακωνσταντίνου όσο και του κου Βενιζέλου.
10) Ποιες κινήσεις  θα γίνουν για την  περαιτέρω ενεργοποίηση του κόμματος ειδικά στα νησιά του Αιγαίου  και ειδικά στα Δωδεκάνησα που επίσης βάλλονται από τα σκληρά μέτρα που έχουν επιβληθεί;
Η Κοινωνική Συμφωνία οργανώνεται πανελλαδικά , επεξεργάζεται και προτείνει θέσεις για την έξοδο της χώρας από την κρίση ενώ  αγωνίζεται για την συμπαράταξη όλων των προοδευτικών δυνάμεων  που επιδιώκουν την ανατροπή της ασκούμενης πολιτικής στη βάση μιας ελάχιστης προγραμματικής συμφωνίας με κυβερνητική προοπτική. Για το σκοπό αυτό θα επισκεφθώ τις επόμενες εβδομάδες την Ρόδο για την ανάδειξη των θέσεων μας  και της εναλλακτικής πρότασης που έχουμε καταθέσει για δημόσιο διάλογο.

Δελτίο Τύπου της "Κοινωνικής Συμφωνίας" για το θάνατο της Αριστέας Μπουγάτσου

Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από την καταπιεστική κοινωνική ποδηγέτηση των ΜΜΕ, η Αριστέα Μπουγάτσου βρέθηκε πάντα στην πρώτη γραμμή του δύσκολου αγώνα υπεράσπισης του δικαιώματος στην γνήσια και δημοκρατική ενημέρωση της κοινής γνώμης.
Θα μας λείψει για το ήθος, την αγωνιστικότητα και την αξιοπιστία της γραφής της.

Συνέντευξη Προέδρου Κοινωνικής Συμφωνίας Λούκας Τ. Κατσέλη, στην "Εφημερίδα των Συντακτών" και το δημοσιογράφο Δ. Κουκλουμπέρη

- Ποια είναι η εκτίμησή σας για την κατεύθυνση της χώρας με βάση τις επιλογές της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ;
Μετά τις εκλογές η χώρα έχασε μια σημαντική ευκαιρία. Την ευκαιρία να επαναδιαπραγματευτεί με τους πιστωτές της τους όρους του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, με αποτέλεσμα τώρα ναοδηγείται σε επικίνδυνες ατραπούς.
Είχα προειδοποιήσει από το καλοκαίρι του 2012 ότι η ύφεση θα βαθύνει ακόμη περισσότερο. Με πολύ συντηρητικούς υπολογισμούς θα ξεπεράσει το -7% το 2013 για πέμπτη συνεχή χρονιά, η ανεργία θα αυξηθεί, τα έσοδα θα παρουσιάσουν μεγάλη υστέρηση, τα ανεξόφλητα χρέη προς τις τράπεζες και το δημόσιο θα διογκωθούν και δεν θα υπάρχει η δυνατότητα στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις να ξεπληρώσουν οφειλές και ασφαλιστικές εισφορές. Αν αυτή η κατάσταση, η οικονομική δυσπραγία και η φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης συνεχιστεί, θα οδηγηθούμε μαθηματικά -όπως έγινε και σε άλλες χώρες- σε κοινωνικές συγκρούσεις και πολιτικούς κλυδωνισμούς.
Είναι ζήτημα δημοκρατίας η ανατροπή αυτής της οικονομικής πολιτικής, έτσι ώστε να συγκρατηθεί η αγοραστική δύναμη, να κινηθεί η οικονομία και σταδιακά να επανέλθει η ομαλότητα.
Η τρικομματική του κ. Σαμαρά έκανε μια πολιτική επιλογή. Να πέσει στην αγκαλιά της κ. Μέρκελ. Για πολιτικούς λόγους και προς συμφέρον ορισμένων εργοδοτών στην Ελλάδα, οι οποίοι έχουν κάθε κίνητρο να ακολουθείται αυτή η πολιτική. Στην υπηρεσία αυτής της πολιτικής, η κυβέρνηση έχει επιλέξει να ακυρώσει οποιαδήποτε εναλλακτική με το επιχείρημα του μονοδρόμου και να ακυρώσει οποιαδήποτε προσπάθεια επαναδιαπραγμάτευσης. Έχουν ασπασθεί πλήρως τη λογική μιας αδιέξοδης πολιτικής βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής, εσωτερικής υποτίμησης και αναδιανομής εισοδήματος και πλούτου.
-Η ανατροπή πως μπορεί να γίνει; Ποιο το σχέδιο;
Θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει το καλοκαίρι του 2012. Είχα στείλει τότε επιστολή και στον κ. Σαμαρά και στους άλλους πολιτικούς αρχηγούς λέγοντας ότι η κυβέρνηση έπρεπε να ζητήσει από τους πιστωτές την αναδιάρθρωση του χρέους με εισαγωγή ρήτρας ανάπτυξης. Αυτό δηλαδή που έκανε η κ. Λαγκάρντ από το Σεπτέμβριο. Έπρεπε η ίδια η ελληνική κυβέρνηση, με νωπή τη λαϊκή εντολή, να το είχε προωθήσει ήδη από τον Αύγουστο.
Πρέπει να αντιληφθεί και ο πρωθυπουργός και οι πολιτικοί αρχηγοί και ο κ. Στουρνάρας ότι η κρίση όχι μόνο δεν έχει ξεπεραστεί αλλά είναι μπροστά μας. Έχουν κατορθώσει να μετατρέψουν το πρόβλημα του δημόσιου εξωτερικού χρέους σε μια βραδυφλεγή βόμβα που είναι η συνεχιζόμενη διόγκωση της εσωτερικής υπερχρέωσης Ελληνικών νοικοκυριών και επιχειρήσεων που αδυνατούν πλέον να ξεπληρώσουν οφειλές.
Η ανατροπή μπορεί και πρέπει να γίνει ακόμη και τώρα!
Χρειάζεται ένα ρεαλιστικό αλλά τολμηρό Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης που δυστυχώς η κυβέρνηση δεν έχει τη βούληση να το προτείνει, να το διαπραγματευτεί και να το εφαρμόσει αποτελεσματικά. Το πρώτο σκέλος του σχεδίου πρέπει να αφορά την αναδιάρθρωση του χρέους, το δεύτερο την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας το τρίτο την επανεκκίνηση της οικονομικής δραστηριότητας. Προϋπόθεση και για τα τρία αποτελεί μια τολμηρή ρυθμιστική μεταρρύθμιση ιδιαίτερα στη φορολογία, στην ασφάλιση και στην επιχειρηματικότητα γιατί το ρυθμιστικό μας πλαίσιο είναι τόσο περίπλοκο, ασαφές και αβέβαιο που ακυρώνει κάθε προσπάθεια αποτελεσματικής υλοποίησης πολιτικών. Αν η οικονομία παραμείνει νεκρή και η ανεργία εξακολουθεί να φουντώνει, το αργότερο το φθινόπωρο θα έχουμε μια τρομακτική έκρηξη και η κυβέρνηση θα καταρρεύσει. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος όχι μόνο κοινωνικής εξαθλίωσης και περαιτέρω απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος, αλλά και υπονόμευσης της ίδιας της δημοκρατίας. Όσο η λιτότητα εξαθλιώνει όλο και περισσότερα άτομα και κοινωνικές ομάδες, τόσο η κυβέρνηση θα ακολουθεί μια πολιτική πυγμής, τάξης και ασφάλειας και αυτό θα προκαλεί πιο σφοδρές συγκρούσεις.
Ποια κυβέρνηση θα μπορούσε να εφαρμόσει την εναλλακτική την οποία επικαλείστε;
Με βάση το υπάρχον πολιτικό σκηνικό, τη λύση θα μπορούσε να δώσει μια ευρύτατη συμπαράταξη κομμάτων και πρωτοβουλιών αποτελούμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ, τους Οικολόγους Πράσινους, την Κοινωνική Συμφωνία και ανεξάρτητα πολιτικά δίκτυα, κινήσεις και προσωπικότητες, στη βάση μιας ελάχιστης πολιτικής συμφωνίας.
Με τον ΣΥΡΙΖΑ συνομιλείτε; Σε τι επίπεδο;
Συνομιλούμε με όλες τις δυνάμεις που ασπάζονται την αναγκαιότητα υλοποίησης μιας εναλλακτικής προοδευτικής πολιτικής με κυβερνητική προοπτική για έξοδο της χώρας μας από την κρίση. Με τον ΣΥΡΙΖΑ όπως και με όλες τις άλλες δυνάμεις υπάρχουν συνομιλίες σε επίπεδο Προέδρου και βασικών ηγετικών ομάδων. Ως Κοινωνική Συμφωνία την πορεία αυτή την ξεκινήσαμε προεκλογικά, τη συνεχίζουμε και αγωνιζόμαστε για τη συγκρότηση μιας ισχυρής πλειοψηφικής συμμαχίας προοδευτικών σοσιαλιστικών και αριστερών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων
Στην Κεντροαριστερά παρατηρείται κινητικότητα. Πως σχολιάζετε τις διεργασίες που εξελίσσονται;
Πολλοί χρησιμοποιούν τον όρο Κεντροαριστερά και εννοούν Κεντροδεξιά. Λένε τον εαυτό τους αριστερό και ασπάζονται τις πιο νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Η ουσία είναι η στάση του καθενός απέναντι στην ακολουθούμενη πολιτική. Όχι τα λόγια αλλά οι πράξεις.
Το ΠΑΣΟΚ που το κατατάσσετε;
Ότι έχει απομείνει από το ΠΑΣΟΚ -γιατί ο κόσμος έχει φύγει-, όσοι δηλαδή κρατούν την σφραγίδα ΠΑΣΟΚ, έχουν αποδεχθεί μια τεράστια δεξιά στροφή. Το πιο έντιμο θα ήταν να ενταχθούν στη ΝΔ. Δεν είναι ούτε καν Κέντρο. Το να εξαθλιώνεις τον κόσμο, να μειώνεις μισθούς και συντάξεις, να αναδιανέμεις εισόδημα προς όφελος ελαχίστων δεν αποτελεί ούτε καν Κεντρώα πολιτική. Το ΠΑΣΟΚ είναι πλέον ένα αδειανό πουκάμισο...
Εσείς αποχωρήσατε από το ΠΑΣΟΚ, ιδρύοντας την Κοινωνική Συμφωνία. Προτάσεις για την επιστροφή σας υπήρξαν;
Ναι, έχουν υπάρξει βολιδοσκοπήσεις. Δεν αποχώρησα για προσωπικούς ή κομματικούς λόγους. Τέθηκα εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας και κόμματος γιατί ήρθα σε πολιτική αντιπαράθεση με την ακολουθούμενη πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Η στάση και οι αξίες μου όμως δε μου επιτρέπουν να είμαι σε ένα κόμμα όταν αυτό αντιβαίνει στις αρχές μου. Παραμένω στο σοσιαλιστικό χώρο και πιστεύω στην εθνική ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτές τις αρχές υπηρετώ.
- Λέγεται εσχάτως ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα χωρίς την παρουσία του ΔΝΤ...
Δεν πιστεύω ότι αν έφευγε το ΔΝΤ, το πρόγραμμα θα ήταν διαφορετικό. Αυτά είναι προφάσεις εν αμαρτίαις για κάποιους. Το θέμα είναι το τελικό αποτέλεσμα, το "φάρμακο" που δίνεται. Το ποιος το χορηγεί είναι μια άλλη συζήτηση. Το ζητούμενο είναι ένα: ότι αυτό το "φάρμακο" σκοτώνει.
- Με τον κ. Παπανδρέου έχετε επικοινωνία;
Τελευταία φορά ήταν την περίοδο ψήφισης του δεύτερου μνημονίου. Πριν από περίπου ένα χρόνο. Λυπάμαι ειλικρινά που δε με άκουσε όταν του είχα πει ότι θα έπρεπε και θα μπορούσε να έχει ανατρέψει την πορεία των πραγμάτων και για τη χώρα και για το ΠΑΣΟΚ και για εκείνον, αν έβαζε συγκεκριμένες κόκκινες γραμμές.
- Όλα ήταν "καλώς καμωμένα" από την κυβέρνηση του πρώην πρωθυπουργού;
Όχι βεβαίως και θα μπορούσαν να είχαν γίνει πολύ διαφορετικές ενέργειες από την αρχή.
- Για όσα καταλογίζονται σε βάρος του κ. Παπανδρέου και των στενών του συνεργατών περί ύπαρξης σχεδίου ένταξης της χώρας στο ΔΝΤ και σε μνημόνια μέσω τεχνητής διόγκωσης του ελλείμματος, ποια είναι η άποψή σας;
Δεν το πιστεύω αυτό. Κανένας σώφρων πολιτικός δε θέλει να δει τη χώρα του να μπαίνει σε καθεστώς επιτήρησης ή σε πρόγραμμα του ΔΝΤ. Αυτά είναι αστεία. Υπάρχουν πολιτικές σκοπιμότητες. Επειδή ο κ. Σαμαράς δεν είχε ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο και ο κ. Βενιζέλος θέλει να αποποιηθεί τις δικές του ευθύνες, το ίδιο και η ΔΗΜΑΡ, έχουν κάθε κίνητρο και τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης να επικεντρώνουν όλη τη συζήτηση στη συμμετοχή ή μη του ΔΝΤ, στο Μηχανισμό Στήριξης, στο πρώτο μνημόνιο και όποτε δίνεται η ευκαιρία στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2009! Πρόκειται για πολιτική σκοπιμότητα αποποίησης ευθυνών. Το ερώτημα είναι άλλο: γιατί αποδέχθηκαν χωρίς καμία αντίρρηση ακόμα πιο αδιέξοδα και σκληρά μέτρα στο δεύτερο και στο τρίτο μνημόνιο αντί να βελτιώσουν, αν όχι να ανατρέψουν, τις ρυθμίσεις του πρώτου μνημονίου;

Δελτίο Τύπου: Στοχοποίηση "Γιατρών του Κόσμου" από τη Χρυσή Αυγή

Η προμελετημένη στοχοποίηση των «Γιατρών του Κόσμου» από τις ορδές της Χρυσής Αυγής είναι άλλη μια απόδειξη πως η χώρα μας οδεύει προς την πόλωση και την κοινωνική δυσανεξία, όπου βρίσκουν πρόσφορο έδαφος οι τρομοκρατικές και φασιστικές δράσεις εξτρεμιστικών στοιχείων
Η ανεκτίμητη προσφορά της οργάνωσης προς τους πάσχοντες και πενόμενους, έλληνες και ξένους, συμπληρώνει τα κενά της δημόσιας κοινωνικής πολιτικής που ολοένα διευρύνονται ως συνέπεια των κελευσμάτων της τρόικας και αποτελεί πολύτιμο παράγοντα για τη διατήρηση της ακεραιότητας του κοινωνικού ιστού.
Ακόμα και γι αυτόν και μόνο τον λόγο, είναι απαραίτητη η περιφρούρηση και η διασφάλιση από το κράτος της απρόσκοπτης κοινωφελούς δραστηριότητας της οργάνωσης.
Σε αντίθετη περίπτωση, η κυβέρνηση θα καταστεί συνένοχος των απόλυτα  καταδικαστέων ανθρωποφοβικών και ρατσιστικών σκοπών της Χρυσής Αυγής.

Δελτίο Τύπου: Ανακοίνωση για την απεργία των δημοσιογράφων στα δημόσια ΜΜΕ

Με το πρόσχημα των πρόσθετων μισθολογικών περικοπών των δημοσιογράφων που εργάζονται στα δημόσια ΜΜΕ, η τρικομματική μνημονιακή κυβέρνηση,  επιχειρεί να «μπάσει απ’ το παράθυρο» με μορφή ΚΥΑ την κατάργηση των συλλογικών τους συμβάσεων που ισχύουν ακόμα και την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους που απορρέουν από αυτές.
Η νέα αυτή κυβερνητική απόπειρα ποδηγέτησης των δημοσιογράφων, σε συνδυασμό με τις μαζικές απολύσεις συμβασιούχων της ΕΡΤ, την παράλληλη πρόσληψη νέων «χρυσών συμβασιούχων» σε θέσεις Προσωπικού Ειδικών Θέσεων  και την νέα άγρια περικοπή των απολαβών των εργαζομένων σε όλα τα δημόσια ΜΜΕ, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια εκβιαστική τακτική φίμωσης της ελεύθερης δημοσιογραφίας και παράδοσης των δημόσιων ΜΜΕ σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Η «Κοινωνική Συμφωνία» καταδικάζει την όλη κυβερνητική πολιτική που ακολουθείται στο θέμα αυτό και απαιτεί τον απόλυτο σεβασμό των θεσμικών δικαιωμάτων των δημοσιογράφων και της πολυφωνίας στα δημόσια ΜΜΕ.

Δελτίο Τύπου της "Κοινωνικής Συμφωνίας" για την επιστράτευση των ναυτεργατών.

Συνεχίζοντας την μέχρι σήμερα αδιέξοδη οικονομική και γενικότερη πολιτική της, η τρικομματική κυβέρνηση, αντί να προσπαθήσει μέσα από έναν εποικοδομητικό διάλογο να λύσει τα υπαρκτά  θεσμικά και πρακτικά προβλήματα των εργαζομένων στην θάλασσα, εμμένει στην προώθηση του νομοσχεδίου που βάζει τις βάσεις για το ξήλωμα των εργασιακών σχέσεων και τον αφελληνισμό της ναυτιλίας ξεκινώντας από την  επιβατηγό.
Στη στρατηγική της όξυνσης και της επίδειξης πυγμής που επέλεξε, η Κυβέρνηση προχώρησε σε μια ακόμα πολιτική επιστράτευση, αυτή των εργαζομένων στην θάλασσα και, παραβλέποντας ότι πάρα πολλοί είναι και παραμένουν απλήρωτοι για μήνες, εφαρμόζει τους νόμους μονομερώς, στην προσπάθεια της να αποκρύψει ότι ο κύριος λόγος της αδυναμίας να καταβάλουν οι ακτοπλοϊκές τα δεδουλευμένα είναι η μη πληρωμή των οφειλομένων σε αυτούς από το κράτος .
Ο κ. Σαμαράς, οφείλει να απαντήσει άμεσα αν στόχος των κυβερνητικών μέτρων οικονομικής εξαθλίωσης της κοινωνίας που ακολουθεί και της εφαρμογής στρατιωτικών τακτικών που υιοθετεί εναντίον των εργαζομένων, είναι να στείλει τους μισούς έλληνες στη φυλακή ντύνοντας τους υπόλοιπους στο χακί.

Πλήρες κείμενο του άρθρου του Γιώργου Σκλαβούνου "Οι λίστες, οι Δανειστές μας και οι συστημικοί κλεπταποδόχοι"

ΟΙ ΛΙΣΤΕΣ, ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΜΑΣ

και οι φορείς της θεσμοθετημένης κλεπταποδοχής*

                                                                                       του Γιώργου Σκλαβούνου

Αναμφισβήτητα, η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ αποτελεί ένα σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων, για το οποίο είναι απόλυτα αναγκαίο να αποδοθούν ευθύνες σε κάθε άμεσα ή έμμεσα υπεύθυνο. Είναι όμως σαφές, ότι αυτή η παραδοχή και η υλοποίησή της, δεν απαλλάσσει την ελληνική κοινωνία και οικονομία ούτε από τη φοροδιαφυγή ούτε από τη διαρροή «μαύρου χρήματος» στο εξωτερικό.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν πολλές λίστες και όχι μόνο μία, αλλά και κυρίως ότι το φαινόμενο της μαζικής διαφυγής φόρων και της τοποθέτησης αφορολόγητων κεφαλαίων σε χώρες και τράπεζες του εξωτερικού έχει μακρά παράδοση και ρίζες στην Ευρωπαϊκή Πολιτική και Οικονομική Ιστορία, η επικέντρωση -η  αποκλειστική επικέντρωση- της προσοχής στη Λίστα Λαγκάρντ και τη διαχείριση της αποτελεί προπέτασμα καπνού. Αποτελεί εγκληματικό αποπροσανατολισμό, για να μη χυθεί φως στις δυνάμεις που καλύπτουν και προστατεύουν τους δρόμους και τους τρόπους διακίνησης και φυγάδευσης της φοροδιαφυγής, από τις αναπτυσσόμενες και υποτελείς χώρες, σε τράπεζες των επικυρίαρχων οικονομικά και πολιτικά χωρών. Για να μην χυθεί φως στην καλά οργανωμένη και καλά προστατευμένη μαζική προσέλκυσημαύρου χρήματος, στις τράπεζες των αναπτυγμένων κρατών.
Αποπροσανατολισμό που στοχεύει στο να μην αντιμετωπιστεί η λίστα Λαγκάρντ και οι όποιες «αδελφές» της, ως μέρος της πολύ καλά μεθοδευμένης, πλανητικών διαστάσεων, συστημικής διαδικασίας της Άνισης Ανάπτυξης στην Ευρώπη και γενικότερα της αναπαραγωγής του αναπτυξιακού και οικονομικού χάσματος μεταξύ Βορρά – Νότου.
Για αυτό το λόγο, αν κατά παράδοξο τρόπο, κάποια χώρα που βρίσκεται εκτός του κλαμπ των χωρών εξουσίας, των τραπεζών τους και των ελεγχόμενων από αυτές φορολογικών παραδείσων, όπως πχ η Κύπρος,  προσφέρει τις τράπεζες  της για καταθέσεις και εισροές κεφαλαίων, π.χ. Ρώσων ολιγαρχών ή άλλων ανταγωνιστικών κεφαλαίων προς τα Ευρωπαϊκά ή τα Αμερικάνικα, τότε αυτό αποτελεί αιτία οικονομικού πολέμου και απειλών αποκλεισμού της από την Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Σε 24 δις euro υπολογίζονται οι καταθέσεις αλλοδαπών κυρίως Ρώσων στην Κύπρο .(Deutse Bank Report on Cyprus Debt,18/1/2013,Financial Miror,22/1/2013)
Μια σύντομη, ενδεικτική αλλά και αποκαλυπτική παρουσίαση των διαστάσεων  του προβλήματος αποτελεί την αναγκαία βάση για κάθε συζήτηση αντιμετώπισης του.
Έκθεση της μη κυβερνητικής οργάνωσης Global Financial Integrity αποκαλύπτει ότι μεταξύ των ετών 2006 και 2008, το μαύρο χρήμα που έφυγε από την Αφρική για τις τράπεζες της Ελβετίας, αυξήθηκε από 1,06 σε 1,26 τρις δολάρια, ενώ η δεύτερη φτωχότερη χώρα του κόσμου, η Λιβερία, διαθέτει σε Ελβετικές τράπεζες μαύρο χρήμα ύψους 4,3 δις.
Παράλληλα, δεκαέξι Αφρικανικές χώρες διαθέτουν στην Ελβετία 16 δις φυγαδευθέντων κεφαλαίων, ποσό το οποίο αντιστοιχεί στο 33% από το σύνολο της βοήθειας που έχει δοθεί στην Αφρική τα τελευταία 44 χρόνια (Αfrica Review, Kenya, 29/06/2012).
Το ετήσιο ύψος διαρροής μαύρου χρήματος από τις αναπτυσσόμενες χώρες υπολογίζεται μεταξύ 725 και 810 δις $, ενώ στους ρυθμούς αύξησης της διαφυγής κεφαλαίων σε ποσοστά, πρώτες έρχονται η Μέση Ανατολή και η Βόρειος Αφρική με 24,3%. Ακολουθούν οι αναπτυσσόμενες χώρες της Ευρώπης (23,1%) οι χώρες της Αφρικής (21,9%) χώρες τις Ασίας (7,85%) και τελευταίες έρχονται οι χώρες της Δύσης (5,17%).
Το τραγικά αποκαλυπτικό της υπόθεσης είναι ότι τα ανωτέρω στοιχεία που παραθέτει η Financial Integrity, προέρχονται από την Παγκόσμια Τράπεζα και το Δ.Ν.Τ. Γεγονός που σημαίνει ότι οι διεθνείς αυτοί φορείς γνωρίζουν, τόσο την παράνομη διακίνηση, όσο και την αφαίμαξη που υφίστανται οι υπανάπτυκτες και αναπτυσσόμενες χώρες, χωρίς να παρεμβαίνουν.
Το 2006, η έκθεση της Ένωσης Ελβετικών Τραπεζών, αποκαλύπτει ότι σε απόλυτους αριθμούς τα σκήπτρα της διαφυγής μαύρου χρήματος παγκοσμίως, κατέχει η Ινδία με καταθέσεις στη Ελβετία ύψους 1,456 τρις $.
Πού διοχετεύεται αυτό το χωρίς τόκο κατατεθειμένο προς φύλαξη  χρήμα;
Στη χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Βορά σε βάρος του Ευρωπαϊκού Νότου.
Σε πρωτοσέλιδο άρθρο της, με τον αποκαλυπτικό τίτλο «Η Ελβετική Κεντρική Τράπεζα τροφοδοτεί τη  σύγκρουση χρέους μεταξύ Ευρωπαϊκού Βορρά και Ευρωπαϊκού Νότου» η αγγλική εφημερίδα “The Telegraph” (25/9/2012) αποκαλύπτει την πραγματικότητα αυτή.
Ο υπεύθυνος για τα διεθνή οικονομικά συντάκτης, Ambrose Pritchard παραθέτει έκθεση του Οίκου “Standards and Poor’s” βάση της οποίας η Κεντρική Ελβετική Τράπεζα κάλυψε το 90% των Ελλειμμάτων του Προϋπολογισμού 5 χωρών του πυρήνα της Ε.Ε. και συγκεκριμένα, της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Ολλανδίας, της Φιλανδίας και της Γαλλίας, με την αγορά ομολόγων αξίας 80 δις ευρώ. μέρος οποίων κατευθύνθηκε και στη χρηματοδότηση των Γερμανικών Τοπικών Κυβερνήσεων. Ένα μεγάλο ποσοστό των χρημάτων αυτών, σύμφωνα με το συντάκτη, προέρχεται από την Ισπανία την Ιταλία και την Ελλάδα.
Ταυτόχρονα, τα συγκεντρωμένα αυτά κεφάλαια, αξιοποιούνται αναπτυξιακά, στις Ελβετό-Γερμανικές οικονομικές σχέσεις, με τη Γερμανία να αποτελεί τον κύριο εμπορικό εταίρο της Ελβετίας, το 1/3 των Ελβετικών εισαγωγών να προέρχονται από τη Γερμανία, την Ελβετία να είναι ο τρίτος μεγαλύτερος επενδυτής στη Γερμανία και ελβετικές επιχειρήσεις να απασχολούν 260.000 εργαζομένους στη Γερμανία.
Οι Λίστες του μαύρου χρήματος των ναρκωτικών.
Τα 400 δις $ του ετήσιου τζίρου των ναρκωτικών περνάνε από την μαύρη οικονομία στην οικονομία με το ίδιο τρόπο που περνάει και η φοροδιαφυγή.
Στις 11/12/2012, το Αμερικάνικο Υπουργείο Δικαιοσύνης ανακοίνωσε τον συμβιβασμό που έκανε με την HSBC, κατηγορουμένη για ξέπλυμα χρήματος σε συνεργασία με τα λατινοαμερικάνικα καρτέλ ναρκωτικών. Η HSBC, ο γνωστός, για τις λίστες της φοροδιαφυγής, τραπεζικός κολοσσός, η δεύτερη σε μέγεθος τράπεζα στη παγκόσμια κατάταξη, αναγκάστηκε τον Δεκέμβριο του 2012 να καταβάλει 1,9 δις $ πρόστιμο αφού αναγνώρισε την πολυετή (σε 10 χρόνια αναφέρονται οι κατηγορίες) εμπλοκή της στην υπόθεση, με αντάλλαγμα να αποφύγει την δικαστική αντιμετώπιση.
Το  ποσό του προστίμου, σύμφωνα με αναλυτές (Global Research)  αντιστοιχεί στο 8,6% των 22 δις $ κέρδους που είχε η τράπεζα το 2011, δηλαδή σε κέρδη τεσσάρων ή πέντε εβδομάδων λειτουργίας.
Το τρομακτικό στην υπόθεση αυτή, είναι το γεγονός ότι ενώ οι ΗΠΑ έχουν υποτίθεται κυρήξει πόλεμο στα καρτέλ των ναρκωτικών, όταν μικρέμποροι και μικροχρήστες εκτίουν πολυετείς ποινές για τα αδικήματά τους, τα υπερωκεάνια του εμπορίου των ναρκωτικών, οι συνεταίροι και οι αρωγοί της οικονομικής γιγάντωσης των καρτέλ, ούτε καν δικάζονται.
Σε συνέντευξη της στο Γαλλικό περιοδικό “Le Nouvel Observateur”, η γνωστή Γαλλίδα εισαγγελέας Eva Joly, χαρακτήρισε τη φοροδιαφυγή και τη διακίνηση ναρκωτικών δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, καθώς προϋποθέτουν τους ίδιους μεσάζοντες για τη νομιμοποίηση των κεφαλαίων που διακινούν. «Αυτή είναι μια πραγματικότητα που την καταγγέλλω επί μια εικοσαετία» δήλωσε η εισαγγελέας στη συνέντευξη που δόθηκε με αφορμή ένα Γάλλο-Ελβετικό σκάνδαλο διακίνησης χρήματος ναρκωτικών από την Ελβετία στη Γαλλία με την εμπλοκή της HSBC και μιας μικρής Ελβετικής τράπεζας, της GPF.SA.
Το σκάνδαλο αφορούσε 100.000.000 ευρώ (swissinfo.ch17/9/2012).
Το G7 και το G20, αναγνωρίζοντας τις τρομακτικές διαστάσεις του προβλήματος, του ξεπλήματος μαύρου χρήματος, προχώρησαν από το 1989 σε μία προσπάθεια διεθνούς συνεργασίας, δημιουργώντας την Financial Action Task Force (F.A.T.F.) πλην όμως, η προσπάθεια αυτή, περιορίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην αντιμετώπιση της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας από μαύρο χρήμα.
Την ίδια στιγμή, ο τύπος και το διαδίκτυο, βρίθουν από παραδείγματα ανεκτικότητας και ανοχής απέναντι σε κάθε άλλου είδους «ξέπλυμα» μέσω του τραπεζικού συστήματος.
Ενδεικτική περίπτωση είναι εκείνη του John Marcilla, ηγετικού στελέχους της Chase Manhatan, που απολύθηκε, αφού απέδειξε το ξέπλυμα ναρκοδολαρίων από την θυγατρική της τράπεζάς του, Manhatan Banco De Comercio. Το ίδιο συνέβη και σε στέλεχος της City Bank όταν απεκάλυψε στην ηγεσία της τράπεζας του ξέπλυμα ναρκοδολλαρίων (Before It’s News. Four Horsemen, CIA and the Kolombian coca Express 29/10/2012, )
To 2011 η Αμερικάνικη τράπεζα Wachovia τιμωρήθηκε με πρόστιμο 160.000.000$ επειδή δεν μπόρεσε να αποτρέψει τη διακίνηση 376 δις $ μαύρου χρήματος από τα καρτέλ, ποσό που αντιστοιχούσε στο 33% του ακαθαρίστου εθνικού εισοδήματος του Μεξικού (Ed Voulliami,“The Guardian”,“The Observer”,03/04/11). Αξίζει δε να σημειωθεί, ότι ο υπάλληλος, Martin Woods, που πρώτος κατήγγειλε αυτό το σκάνδαλο έχασε τη δουλειά του.
Οι λίστες των Τραπεζών και οι Λίστες των καρτέλ των Ναρκωτικών.
Όταν ο πρόεδρος της Κολομβίας, Ernesto Samper εκλεγμένος το 1994 με την οικονομική στήριξη (6.000.000$) των καρτέλ των ναρκωτικών απειλήθηκε από τον  πρόεδρο των ΗΠΑ ότι θα αποκλεισθεί από τη «Συμμαχία για τον πόλεμο ενάντια στα ναρκωτικά»  αυτός με τη σειρά του απείλησε ότι θα δημοσιοποιήσει τη λίστα με τις Αμερικάνικες πολυεθνικές που έχουν εμπλοκή με χρήμα της κολομβιανής κοκαΐνης. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν προχώρησε ποτέ στον αποκλεισμό της Κολομβίας.
Παρόμοια τύχη είχε έρευνα της DEA σε βάρος του υπουργού άμυνας και πρώην αρχηγού της προεκλογικής εκστρατείας του Samper, Botero Zea για καταθέσεις ναρκοδολαρίων στην τράπεζα Barclay’s της Νέας Υόρκης και της Μποκοτά. Οι έρευνες δεν είχαν τελικά καμία συνέπεια ούτε για την τράπεζα ούτε για τον κύριο υπουργό.
O κόσμος των δανειστών μας
Αυτός είναι ο κόσμος των δανειστών μας, ο κόσμος των περίφημων αγορών, αλλά και o κόσμος των κατεξοχήν θεσμών του, των τραπεζών. Είναι ο κόσμος που ελέγχει και κατευθύνει τους Οίκους Αξιολόγησης, στη βαθμολόγηση εθνικών οικονομιών και τραπεζών. Αυτός είναι ο κόσμος που καθορίζει και τα διατραπεζικά επιτόκια δανεισμού, με κραυγαλέο παράδειγμα το σκάνδαλο Libor, ένα σκάναδαλο τρισεκατομμυρίων, για το οποίο η Berklay’s ανακοίνωσε στις 27 Ιουνίου 2012 συμβιβασμό με την υποχρέωση να καταβάλλει πρόστιμο 290.000.000 λίρες Αγγλίας. Ένα σκάνδαλο του οποίου δεν θεωρείται άμοιρη ευθυνών η Τράπεζα της Αγγλίας και ενέχονται επίσης η Αγγλική HSBC, η Ελβετική UBS (πρόστιμο 930.000000) η Αμερικάνικη η City group,  Credit Swiss, η Deutche Bank.
Απέναντι σε αυτό τον κόσμο εμείς με τι γνώμονα βαδίζουμε; Με ποιο τραπεζικό σύστημα; Βαδίζουμε με ιδιωτικοποιημένη την Τράπεζα της Ελλάδος, χωρίς δικαίωμα της ελληνικής πολιτείας να ασκεί έλεγχο ούτε στο κεντρικό κατάστημα ούτε σε υποκατάστημά της (Καταστατικό της ΤτΕ, ΚΕΦ.VIII, άρθρο 48).
Βαδίζουμε με την Εθνική μας τράπεζα από-εθνικοποιημένη, με το κράτος, από ιδρύσεως της να μετέχει σε αυτήν ως ιδιώτης (Η Ιστορία της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος, έκδοση του Μορφωτικού Ιδρύματος της Ε.Τ.Ε. σελ. 289).
Βαδίζουμε με την ελληνικού ελέγχου Αγροτική και το Ταμιευτήριο να έχουν αποκλειστεί από την ανακεφαλαίωση για να εκχωρηθούν σε ιδιώτες.
Βαδίζουμε με το πολιτικό μας σύστημα κατακερματισμένο, απαξιωμένο, ξεκομμένο από την κοινωνία, να «σφάζεται», μόνο για τις λίστες της φοροδιαφυγής και της φοροκλοπής αφήνοντας, στο απυρόβλητο τους θεσμικούς κλεπταποδόχους και τοκογλύφους.
 Ούτως εχόντων των πραγμάτων, απαλλαγή από τις λίστες και τα μαγείρεμα τους, δεν μπορεί να υπάρξει.

                                                                                                  georgesklavounos@gmail.com
 *Περίληψη του κειμένου αυτού είχε δημοσιευτεί στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία της 3/2/13                                         

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΤΕΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΜΑΣ

Αγαπητοί Συμπολίτες, η σημερινή κοινοβουλευτική δικτατορία που μας κυβερνά, με μια απίστευτη πολιτική αλητεία συντελεί ακόμα ένα πολιτικό έγκλημα εις βάρος του λαού και μάλιστα στο όνομα της δήθεν αναβάθμισης της παιδείας. Η πραγματικότητα είναι ότι στη παιδεία η στόχευση είναι η εξαθλίωση του λαού, ο αποκλεισμός μεγάλης μερίδας πληθυσμού από το δικαίωμα της μόρφωσης , σε μια ελεγχόμενη παιδεία. Δυστυχώς  ξαναγυρίζουμε στις εποχές που για να σπουδάσει ένας μεσοαστός το παιδί του ήταν άθλος. Αν προσθέσουμε σε αυτό  και ότι τη συγκέντρωση  της παιδείας στα μεγάλα αστικά κέντρα την επιθυμούν διακαώς και όλοι οι μεγαλοπαράγοντες του πανεπιστημιακού κυκλώματος, γιατί ως γνωστόν όλοι αυτοί οι μεγαλοκαθηγητές των πανεπιστημίων, παράλληλα συμμετέχουν σε επιτροπές, επιστημονικά συμβούλια,

σύμβουλοι επιχειρήσεων, έναντι αστρονομικών αμοιβών, τότε καταλαβαίνεται που έχει πέσει ο απλός λαός. Ως αναφορά για τους επικριτές της διάχυσης των ΤΕΙ σε όλη την Ελλάδα και το ότι ήταν λάθος αυτό  θεωρώ ότι είναι τουλάχιστον γελοία, αυτή η άποψη, δηλ. ένα παιδί γιατί θα πρέπει να μπορεί να σπουδάσει μόνο στην Αθήνα  και όχι στην επαρχία, ποια η διαφορά; Κατά την ταπεινή μου άποψη αυτή η πολιτική ήταν μια οραματική πολιτική που σε αυτό συνέβαλε και ο Γεράσιμος Αρσένης, η οποία όμως όχι μόνο δεν στηρίχτηκε αλλά πολεμήθηκε ανηλεώς από όλη τη πανεπιστημιακή νομενκλατούρα και από όλους  όσους είχανε συμφέροντα στο χώρο της παιδείας, και παρόλα αυτά… αυτά τα ΤΕΙ κατάφεραν  να σταθούν στα πόδια τους και να προσφέρουν στο τόπο, σε κάθε τόπο που είναι, εκτός από οικονομική ευμάρεια και ζωντάνια, ανταλλαγή κουλτούρας και πολιτισμού, που για μένα η πολιτισμική τους προσφορά είναι πιο σημαντική από την οικονομική. Και ως αναφορά για το επίπεδο γνώσης που προσφέρει, όταν οι ίδιοι σπουδαστές και καθηγητές, ομολογούν ότι τους προσφέρετε επαρκής γνώση  και δεν θέλουν τις συνενώσεις , αυτό νομίζω λέει πολλά,  όπως γελοία κατ εμέ είναι και η αιτιολογία ότι μπαίνουν μαθητές σε αυτά τα ΤΕΙ με βαθμολογία κάτω από τη βάση του 10… και ερωτώ, δηλ. ένα παιδί  που θέλει να μπει στη σχολή Μουσικών Οργάνων, που είναι μια εξειδικευμένη σχολή θα έπρεπε να έχει 20; Να θυμίσω σε όλους ότι ο Αϊνστάιν  ήταν χείριστος μαθητής στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο και να επανέλθω στα δικά μας. Δυστυχώς λυπάμαι που για άλλη μια φορά δικαιώνομαι για τα προβλήματα των ΤΕΙ. Μια αντιπαράθεση που άρχισε  με «την κυρία» Διαμαντοπούλου, με αφορμή το τότε διορισμό   της διοικούσας . Είχα προτείνει τότε στη κυρία Διαμαντοπούλου να μεταφέρει την έδρα της διοικούσας στη Κεφαλονιά , όπως ήταν και φυσικό και να ορίσει διοικούσα από ντόπια στελέχη που θα μπορούσαν να πονέσουν το ΤΕΙ και μάλιστα, προφητικά τότε, όταν διορίστηκε ο κ. Μαραβέγιας, πρόεδρος των ΤΕΙ, είχα πει ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει τον κ. Μαραβέγια είναι ένας ακόμα τίτλος στο βιογραφικό του, και δυστυχώς δικαιώθηκα. Τελικά  αποδείχθηκε ότι το μόνο πού τον ενδιαφέρει τον κ. Μαραβέγια  είναι να χτίζει το προφίλ του στα τηλεοπτικά παράθυρα και να είναι  πειθήνιο όργανο της εξουσίας για να επωφελείται απ’ αυτήν με θέση υφυπουργού και ότι άλλο. Και αυτά που λέει τώρα ο κ. Μαραβέγιας ότι εξαπατήθηκε και δεν γνώριζε τίποτα θεωρώ ότι είναι φούμαρα. Κατ’ εμέ  η ωμή αλήθεια είναι ότι καθησύχαζε  τον κόσμο τόσο καιρό για να βρεθούν όλοι προ τετελεσμένων αποφάσεων. Γιατί, αν πραγματικά είχε εξαπατηθεί, θα έπρεπε να είναι στη πρώτη γραμμή μαζί  με το λαό και τους φοιτητές στις κινητοποιήσεις. Αντ΄αυτού παραιτήθηκε συμπαρασύροντας και όλη τη διοικούσα δήθεν για λόγους ευθιξίας με αποτέλεσμα σε αυτή τη κρίσιμη ώρα της μάχης το ΤΕΙ να πηγαίνει ακέφαλο στη μάχη. Δηλαδή ο κύριος Μαραβέγιας αποδείχτηκε ένας κοινός ρίψασπις!! Θα μού ήταν ενδιαφέρον να δω  με τι αντάλλαγμα άραγε το έκανε αυτό, μια θέση υφυπουργού πάλι ή κάτι άλλο; …κοντή γιορτή αλληλούια!!!, όπως θα μού ήταν ενδιαφέρον να δω και τα ντόπια στελέχη των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης  αν εφαρμοστεί αυτό το κατάπτυστο σχέδιο, αν τις επόμενες εκλογές θα βγουν να μαζέψουν ψήφους για αυτά τα κόμματα. Κλείνοντας θέλω να καλέσω για πολλοστή φορά το λαό της Κεφαλονιάς να σηκωθεί  από το καναπέ του και να αντιδράσει όσο πιο δυναμικά γίνετε ενάντια σε αυτή τη λαίλαπα της εξαθλίωσης που επιχειρείται εις βάρος του.

ΒΛΑΧΟΣ ΠΑΝΑΓΗΣ

Μέλος της Ν.Ε  Επιτροπής της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ