Παρέμβαση-δημόσια έκκληση της Λούκας Τ. Κατσέλη για τις τις επικείμενες αλλαγές στο νόμο 3869/2010‏(Νόμος Κατσέλη).

Το Σχέδιο Νόμου που ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή με τίτλο “Πρόγραμμα Διευκόλυνσης για ενήμερους δανειολήπτες και τροποποιήσεις του Ν. 3869/2010” ‘όχι μόνο δεν συνεισφέρει στην ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος της υπερχρέωσης που μαστίζει την Ελληνική κοινωνία, αλλά τροποποιεί επί τα χείρω ουσιαστικές διατάξεις του Νόμου 3869/10 που είχαν ψηφιστεί από την Ελληνική Βουλή με μεγάλη πλειοψηφία και έχουν αποτελέσει δίχτυ προστασίας και ασφάλειας για χιλιάδες συμπολίτες μας.
          Ρωτώ την κυβέρνηση και ζητώ μια απάντηση και από τα τρία κόμματα που την απαρτίζουν:

• Ποια λογική και ποιο σκεπτικό καθιστά υποχρεωτική στα άρθρα 11, 12 & 13 την πληρωμή ελάχιστης μηνιαίας καταβολής τουλάχιστον του 10% της τελευταίας ενήμερης δόσης –και πάντως όχι λιγότερο από 40€ το μήνα- από ανθρώπους που προσφεύγουν στο νόμο γιατί βρίσκονται σε μόνιμη και έκδηλη αδυναμία πληρωμής οφειλών;
• Από μια μνημονιακή υποχρέωση απορρέει αυτή η άκρως επιβαρυντική ρύθμιση, όταν μάλιστα η ίδια η κυβέρνηση αποδέχεται ότι υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα πληρωμής οφειλών και προχωρά στην έστω και άτολμη, διευκόλυνση ενήμερων δανειοληπτών στο Α’ Κεφάλαιο του παρόντος Σχεδίου Νόμου;
• Με ποια σοβαρή επιχειρηματολογία μπορεί να υποστηριχθεί το επιχείρημα ότι η ρύθμιση αυτή είναι απαραίτητη για την “αποφυγή καταστρατήγησης του νόμου από κακόπιστους οφειλέτες” όταν ο ίδιος ο Ν. 3869/10 έχει λάβει ουσιαστικές πρόνοιες προς αυτή την κατεύθυνση;

Δυστυχώς αυτά αποτελούν προφάσεις εν αμαρτίαις.
          Κάνω έκκληση στους Βουλευτές όλων των κομμάτων να ανατρέξουν στο ιστορικό της ψήφισης του Νόμου 3869/2010, στα πρακτικά της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων και στις δύσκολες διαπραγματεύσεις που έγιναν με την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών.
          Θα αντιληφθούν ότι η ρύθμιση αυτή – η επιβολή δηλαδή υποχρεωτικήςμηνιαίας δόσης – προωθείται για να συγκαλύψει το πρόβλημα των αυξανόμενων επισφαλειών των Τραπεζών,“ωραιοποιώντας” τα λογιστικά βιβλία τους. Με την συνεχιζόμενη πληρωμή- έστω και στα χαρτιά- μηνιαίων δόσεων, οι Τράπεζες μπορούν να εξακολουθούν να εμφανίζουν τα δάνεια αυτά  -πολλά εκ των οποίων είναι τιτλοποιημένα – ως ενήμερα και όχι ως κόκκινα, δηλαδή ως επισφάλειες που θα έπρεπε ν’ αντιμετωπισθούν με πρόσθετα κεφάλαια.
          Δυστυχώς η πρακτική της συγκάλυψης  και της “ωραιοποίησης” αντί της αντιμετώπισης του προβλήματος θα αποδειχθεί για άλλη μια φορά άκρως επιζήμια και για τις ίδιες τις Τράπεζες και για την οικονομία στο σύνολό της.  Η προβλεπόμενη ρύθμιση, γρήγορα ή αργά, θα αποδειχθεί μπούμερανγκ και για τις ίδιες τις Τράπεζες. Με τέτοιες κοντόφθαλμες ρυθμίσεις καταστρατηγείται το δημόσιο συμφέρον και το πρόβλημα θα εμφανισθεί  ακόμα μεγαλύτερο και πιο δυσεπίλυτο στο εγγύς μέλλον:

• Οι δανειολήπτες και μάλιστα συμπολίτες μας που βρίσκονται σε πραγματική και μόνιμη αδυναμία – επιβαρύνονται ακόμα περισσότερο αντί να ανακουφισθούν και να διευκολυνθούν ώστε να κάνουν χρήση του νόμου 3869/10. Το αποτέλεσμα θα είναι ότι πολλοί εξ αυτών είτε δεν θα είναι σε θέση  να προσφύγουν στο νομο,  είτε θα εκπέσουν από τις ευνοϊκές ρυθμίσεις του γιατί δεν θα  μπορούν να πληρώσουν τρεις δόσεις . Πόσο μάλλον όταν θα είναι αναγκασμένοι να πληρώσουν ελάχιστη μηνιαία δόση από την στιγμή της κατάθεσης της αίτησης μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης που στα μεγάλα αστικά κέντρα ορίζεται για μετά το 2020.
• Η εισαγωγή αυτής της ρύθμισης, όπως άλλωστε και η αύξηση της περιόδου ρύθμισης δηλαδή η αναγκαστική πληρωμή δόσεων από τέσσερα σε πέντε έτη, θα αυξήσει επομένως και δεν θα μειώσει τις επισφάλειες, καθώς η μεγάλη ύφεση και η ανεργία αποτελούν τις γενεσιουργές αιτίες της κρίσης υπερχρέωσης.
• Γρήγορα ή αργά, οι Τράπεζες και η Κυβέρνηση θα βρεθούν αντιμέτωπες με το πρόβλημα: τα κόκκινα δάνεια θα πολλαπλασιάζονται και οι Τράπεζες θα χρειάζονται ολοένα και περισσότερα κεφάλαια. Πού θα βρεθούν αυτά; Οι πιστωτές μας το έχουν δηλώσει  ξεκάθαρα: νέα μέτρα, κούρεμα καταθέσεων, κατασχέσεις σπιτιών και τιτλοποίηση ακινήτων.

Δεν έχω καμμία αμφιβολία, όπως άλλωστε το είπε ο αρμόδιος Υφυπουργός ότι οι κατασχέσεις είναι προ των θυρών και ότι σύντομα   θα αυξηθεί το ύψος της υποχρεωτικής μηνιαίας επιβολής απο το 10% στο 20 ή 30% με μια τροπολογία, που θα περάσει βράδυ στη Βουλή. Το είπε ξεκάθαρα ο κ. Γκόρτσος στη συζήτηση στην Επιτροπή Παραγωγής & Εμπορίου.

 Οι βουλευτές που ψηφίζουν σήμερα τα άρθρα 11, 12 και 13 έχουν ακέραια την ευθύνη ότι ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου για την ακύρωση των ευεργετικών διατάξεων του Ν. 3869/2010, για την επαναφορά κατασχέσεων ακινήτων, για το βάθεμα της ύφεσης, για την περαιτέρω εξαθλίωση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και για την υπονόμευση του μεσοπρόθεσμου δημόσιου συμφέροντος.

Αντί η Κυβέρνηση να αδράξει την ευκαιρία της διχογνωμίας μεταξύ των πιστωτών μας και της δημόσιας παραδοχής τους ότι η αναδιάρθωση του δημόσιου εξωτερικού χρέους δεν έγινε από το 2010 και μετά, όπως έπρεπε να είχε γίνει, για να μην υποστούν οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες ζημιές, με αποτέλεσμα σήμερα το κόστος να είναι πολύ μεγαλύτερο, και αντί να προχωρήσει σε τολμηρά μέτρα αναδιάρθρωσης, κουρέματος του ιδιωτικού εσωτερικού χρέους και επέκτασης των ευνοϊκών ρυθμίσεων του Νόμου 3869/10 σε καταναλωτικά ή στεγαστικά δάνεια άλλων κατηγοριών, ιδιαίτερα εμπόρων, κάνει το ίδιο τραγικό λάθος: επιμένει στην κοντόφθαλμη πολιτική της εξαθλίωσης των πιο αδύνατων για να προστατεύσει βραχυπρόθεσμα τις Τράπεζες. Η πολιτική αυτή έχει ήδη αποδειχθεί καταστροφική και αδιέξοδη.

Από το βήμα αυτό, μαζί με εκπροσώπους πολλών Ενώσεων και Ομοσπονδιών Δανειοληπτών και Καταναλωτών που θα αναφερθούν και σε άλλα προβληματικά σημεία των ρυθμίσεων, θέλω για άλλη μια φορά να κάνω έκκληση στους βουλευτές όλων των κομμάτων ώστε να καταψηφίσουν τα επίμαχα άρθρα με τα οποία επιχειρείται η υπονόμευση ενός νόμου που έχει ήδη σώσει χιλιάδες οικογένειες.