- Ποια είναι η εκτίμησή σας για την κατεύθυνση της χώρας με βάση τις επιλογές της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ;
Μετά τις εκλογές η χώρα έχασε μια σημαντική ευκαιρία. Την ευκαιρία να επαναδιαπραγματευτεί με τους πιστωτές της τους όρους του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, με αποτέλεσμα τώρα ναοδηγείται σε επικίνδυνες ατραπούς.
Είχα προειδοποιήσει από το καλοκαίρι του 2012 ότι η ύφεση θα βαθύνει ακόμη περισσότερο. Με πολύ συντηρητικούς υπολογισμούς θα ξεπεράσει το -7% το 2013 για πέμπτη συνεχή χρονιά, η ανεργία θα αυξηθεί, τα έσοδα θα παρουσιάσουν μεγάλη υστέρηση, τα ανεξόφλητα χρέη προς τις τράπεζες και το δημόσιο θα διογκωθούν και δεν θα υπάρχει η δυνατότητα στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις να ξεπληρώσουν οφειλές και ασφαλιστικές εισφορές. Αν αυτή η κατάσταση, η οικονομική δυσπραγία και η φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης συνεχιστεί, θα οδηγηθούμε μαθηματικά -όπως έγινε και σε άλλες χώρες- σε κοινωνικές συγκρούσεις και πολιτικούς κλυδωνισμούς.
Είναι ζήτημα δημοκρατίας η ανατροπή αυτής της οικονομικής πολιτικής, έτσι ώστε να συγκρατηθεί η αγοραστική δύναμη, να κινηθεί η οικονομία και σταδιακά να επανέλθει η ομαλότητα.
Η τρικομματική του κ. Σαμαρά έκανε μια πολιτική επιλογή. Να πέσει στην αγκαλιά της κ. Μέρκελ. Για πολιτικούς λόγους και προς συμφέρον ορισμένων εργοδοτών στην Ελλάδα, οι οποίοι έχουν κάθε κίνητρο να ακολουθείται αυτή η πολιτική. Στην υπηρεσία αυτής της πολιτικής, η κυβέρνηση έχει επιλέξει να ακυρώσει οποιαδήποτε εναλλακτική με το επιχείρημα του μονοδρόμου και να ακυρώσει οποιαδήποτε προσπάθεια επαναδιαπραγμάτευσης. Έχουν ασπασθεί πλήρως τη λογική μιας αδιέξοδης πολιτικής βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής, εσωτερικής υποτίμησης και αναδιανομής εισοδήματος και πλούτου.
-Η ανατροπή πως μπορεί να γίνει; Ποιο το σχέδιο;
Θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει το καλοκαίρι του 2012. Είχα στείλει τότε επιστολή και στον κ. Σαμαρά και στους άλλους πολιτικούς αρχηγούς λέγοντας ότι η κυβέρνηση έπρεπε να ζητήσει από τους πιστωτές την αναδιάρθρωση του χρέους με εισαγωγή ρήτρας ανάπτυξης. Αυτό δηλαδή που έκανε η κ. Λαγκάρντ από το Σεπτέμβριο. Έπρεπε η ίδια η ελληνική κυβέρνηση, με νωπή τη λαϊκή εντολή, να το είχε προωθήσει ήδη από τον Αύγουστο.
Πρέπει να αντιληφθεί και ο πρωθυπουργός και οι πολιτικοί αρχηγοί και ο κ. Στουρνάρας ότι η κρίση όχι μόνο δεν έχει ξεπεραστεί αλλά είναι μπροστά μας. Έχουν κατορθώσει να μετατρέψουν το πρόβλημα του δημόσιου εξωτερικού χρέους σε μια βραδυφλεγή βόμβα που είναι η συνεχιζόμενη διόγκωση της εσωτερικής υπερχρέωσης Ελληνικών νοικοκυριών και επιχειρήσεων που αδυνατούν πλέον να ξεπληρώσουν οφειλές.
Η ανατροπή μπορεί και πρέπει να γίνει ακόμη και τώρα!
Χρειάζεται ένα ρεαλιστικό αλλά τολμηρό Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης που δυστυχώς η κυβέρνηση δεν έχει τη βούληση να το προτείνει, να το διαπραγματευτεί και να το εφαρμόσει αποτελεσματικά. Το πρώτο σκέλος του σχεδίου πρέπει να αφορά την αναδιάρθρωση του χρέους, το δεύτερο την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας το τρίτο την επανεκκίνηση της οικονομικής δραστηριότητας. Προϋπόθεση και για τα τρία αποτελεί μια τολμηρή ρυθμιστική μεταρρύθμιση ιδιαίτερα στη φορολογία, στην ασφάλιση και στην επιχειρηματικότητα γιατί το ρυθμιστικό μας πλαίσιο είναι τόσο περίπλοκο, ασαφές και αβέβαιο που ακυρώνει κάθε προσπάθεια αποτελεσματικής υλοποίησης πολιτικών. Αν η οικονομία παραμείνει νεκρή και η ανεργία εξακολουθεί να φουντώνει, το αργότερο το φθινόπωρο θα έχουμε μια τρομακτική έκρηξη και η κυβέρνηση θα καταρρεύσει. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος όχι μόνο κοινωνικής εξαθλίωσης και περαιτέρω απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος, αλλά και υπονόμευσης της ίδιας της δημοκρατίας. Όσο η λιτότητα εξαθλιώνει όλο και περισσότερα άτομα και κοινωνικές ομάδες, τόσο η κυβέρνηση θα ακολουθεί μια πολιτική πυγμής, τάξης και ασφάλειας και αυτό θα προκαλεί πιο σφοδρές συγκρούσεις.
Ποια κυβέρνηση θα μπορούσε να εφαρμόσει την εναλλακτική την οποία επικαλείστε;
Με βάση το υπάρχον πολιτικό σκηνικό, τη λύση θα μπορούσε να δώσει μια ευρύτατη συμπαράταξη κομμάτων και πρωτοβουλιών αποτελούμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ, τους Οικολόγους Πράσινους, την Κοινωνική Συμφωνία και ανεξάρτητα πολιτικά δίκτυα, κινήσεις και προσωπικότητες, στη βάση μιας ελάχιστης πολιτικής συμφωνίας.
Με τον ΣΥΡΙΖΑ συνομιλείτε; Σε τι επίπεδο;
Συνομιλούμε με όλες τις δυνάμεις που ασπάζονται την αναγκαιότητα υλοποίησης μιας εναλλακτικής προοδευτικής πολιτικής με κυβερνητική προοπτική για έξοδο της χώρας μας από την κρίση. Με τον ΣΥΡΙΖΑ όπως και με όλες τις άλλες δυνάμεις υπάρχουν συνομιλίες σε επίπεδο Προέδρου και βασικών ηγετικών ομάδων. Ως Κοινωνική Συμφωνία την πορεία αυτή την ξεκινήσαμε προεκλογικά, τη συνεχίζουμε και αγωνιζόμαστε για τη συγκρότηση μιας ισχυρής πλειοψηφικής συμμαχίας προοδευτικών σοσιαλιστικών και αριστερών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων
Στην Κεντροαριστερά παρατηρείται κινητικότητα. Πως σχολιάζετε τις διεργασίες που εξελίσσονται;
Πολλοί χρησιμοποιούν τον όρο Κεντροαριστερά και εννοούν Κεντροδεξιά. Λένε τον εαυτό τους αριστερό και ασπάζονται τις πιο νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Η ουσία είναι η στάση του καθενός απέναντι στην ακολουθούμενη πολιτική. Όχι τα λόγια αλλά οι πράξεις.
Το ΠΑΣΟΚ που το κατατάσσετε;
Ότι έχει απομείνει από το ΠΑΣΟΚ -γιατί ο κόσμος έχει φύγει-, όσοι δηλαδή κρατούν την σφραγίδα ΠΑΣΟΚ, έχουν αποδεχθεί μια τεράστια δεξιά στροφή. Το πιο έντιμο θα ήταν να ενταχθούν στη ΝΔ. Δεν είναι ούτε καν Κέντρο. Το να εξαθλιώνεις τον κόσμο, να μειώνεις μισθούς και συντάξεις, να αναδιανέμεις εισόδημα προς όφελος ελαχίστων δεν αποτελεί ούτε καν Κεντρώα πολιτική. Το ΠΑΣΟΚ είναι πλέον ένα αδειανό πουκάμισο...
Εσείς αποχωρήσατε από το ΠΑΣΟΚ, ιδρύοντας την Κοινωνική Συμφωνία. Προτάσεις για την επιστροφή σας υπήρξαν;
Ναι, έχουν υπάρξει βολιδοσκοπήσεις. Δεν αποχώρησα για προσωπικούς ή κομματικούς λόγους. Τέθηκα εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας και κόμματος γιατί ήρθα σε πολιτική αντιπαράθεση με την ακολουθούμενη πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Η στάση και οι αξίες μου όμως δε μου επιτρέπουν να είμαι σε ένα κόμμα όταν αυτό αντιβαίνει στις αρχές μου. Παραμένω στο σοσιαλιστικό χώρο και πιστεύω στην εθνική ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτές τις αρχές υπηρετώ.
- Λέγεται εσχάτως ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα χωρίς την παρουσία του ΔΝΤ...
Δεν πιστεύω ότι αν έφευγε το ΔΝΤ, το πρόγραμμα θα ήταν διαφορετικό. Αυτά είναι προφάσεις εν αμαρτίαις για κάποιους. Το θέμα είναι το τελικό αποτέλεσμα, το "φάρμακο" που δίνεται. Το ποιος το χορηγεί είναι μια άλλη συζήτηση. Το ζητούμενο είναι ένα: ότι αυτό το "φάρμακο" σκοτώνει.
- Με τον κ. Παπανδρέου έχετε επικοινωνία;
Τελευταία φορά ήταν την περίοδο ψήφισης του δεύτερου μνημονίου. Πριν από περίπου ένα χρόνο. Λυπάμαι ειλικρινά που δε με άκουσε όταν του είχα πει ότι θα έπρεπε και θα μπορούσε να έχει ανατρέψει την πορεία των πραγμάτων και για τη χώρα και για το ΠΑΣΟΚ και για εκείνον, αν έβαζε συγκεκριμένες κόκκινες γραμμές.
- Όλα ήταν "καλώς καμωμένα" από την κυβέρνηση του πρώην πρωθυπουργού;
Όχι βεβαίως και θα μπορούσαν να είχαν γίνει πολύ διαφορετικές ενέργειες από την αρχή.
- Για όσα καταλογίζονται σε βάρος του κ. Παπανδρέου και των στενών του συνεργατών περί ύπαρξης σχεδίου ένταξης της χώρας στο ΔΝΤ και σε μνημόνια μέσω τεχνητής διόγκωσης του ελλείμματος, ποια είναι η άποψή σας;
Δεν το πιστεύω αυτό. Κανένας σώφρων πολιτικός δε θέλει να δει τη χώρα του να μπαίνει σε καθεστώς επιτήρησης ή σε πρόγραμμα του ΔΝΤ. Αυτά είναι αστεία. Υπάρχουν πολιτικές σκοπιμότητες. Επειδή ο κ. Σαμαράς δεν είχε ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο και ο κ. Βενιζέλος θέλει να αποποιηθεί τις δικές του ευθύνες, το ίδιο και η ΔΗΜΑΡ, έχουν κάθε κίνητρο και τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης να επικεντρώνουν όλη τη συζήτηση στη συμμετοχή ή μη του ΔΝΤ, στο Μηχανισμό Στήριξης, στο πρώτο μνημόνιο και όποτε δίνεται η ευκαιρία στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2009! Πρόκειται για πολιτική σκοπιμότητα αποποίησης ευθυνών. Το ερώτημα είναι άλλο: γιατί αποδέχθηκαν χωρίς καμία αντίρρηση ακόμα πιο αδιέξοδα και σκληρά μέτρα στο δεύτερο και στο τρίτο μνημόνιο αντί να βελτιώσουν, αν όχι να ανατρέψουν, τις ρυθμίσεις του πρώτου μνημονίου;
