Η άρση των πλειστηριασμών εν μέσω βαθειάς υφεσης και αδυναμίας χιλιάδων δανειοληπτών να εξυπηρετήσουν τα δάνεια τους, αποτελεί ένα απάνθρωπο μέτρο που θα διευρύνει τη φτώχεια και την κοινωνική εξαθλίωση προς όφελος αποκλειστικά και μόνο κάποιων εταιρειών ειδικού σκοπού που σε συνεργασία με τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα κερδοσκοπήσουν στην πλάτη των πιο ευάλωτων ομάδων.
Οι ρυθμίσεις του ΝΣ, που ψηφίζεται για άλλη μια φορά με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, υποτίθεται ότι προστατεύουν τους πλεόν φτωχούς και αδύνατους από την απώλεια της κυριας κατοικίας τους για ένα ακόμα ετος. Στην πραγματικότητα όμως, οι αυθαίρετοι και σωρευτικοί εισοδηματικοί και περιουσιακοί περιορισμοί που τίθενται, οι υποχρεωτικές δόσεις καταβολών που υποχρεούται ο δανειολήπτης να πληρώσει ανεξαρτήτως βιοτικού επιπέδου και βασικών αναγκών και οι επίπονες και κοστοβόρες διαδικασίες για την απόκτηση και διατήρηση του δικαιώματος προστασίας της κύριας κατοικίας, θα οδηγήσει μαθηματικά, χιλιάδες συμπολίτες μας στην απώλεια του κοινωνικού δικαιώματος στη στέγη.
Η Κυβέρνηση, αντί να προχωρήσει νομοθετικά σε ρύθμιση των χρεών δανειοληπτών που ειδαν το διαθέσιμο εισόδημα τους να μειώνεται χωρις δική τους ευθύνη ώστε να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ υποχρεώσεων και πραγματικών δυνατοτήτων εξυπηρέτησης δανείων και να διευκολυνθεί η διαδικασία αποπληρωμής δανείων, δίνει το τελειωτικό χτύπημα στους δανειολήπτες οδηγώντας τους στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Η πολιτική αυτή είναι όχι μόνο κοινωνικά ανάλγητη αλλά και οικονομικά καταστροφική, καθώς οι μαζικοί πλειστηριασμοί ακινήτων θα μειώσουν περαιτέρω την αξία των περιουσιακών στοιχείων, θα βαθύνουν την ύφεση, θα διευρύνουν τα κόκκινα δάνεια και θα εντείνουν το φαύλο κύκλο της φτώχειας, της υφεσης και υπερχρέωσης.
