Με μεγάλη οδύνη αποχαιρετούμε τον φίλο και σύντροφο, Χρήστο Μίσκο. Υπήρξε πραγματικός μαχητής σε όλες της πτυχές της ζωής του και έδινε πάντα το παρόν στους κοινωνικούς αγώνες.
Πρωτίστως, όμως ήταν πάντα ένας αγνός άνθρωπος, χωρίς κανέναν δόλο και ομόρφαινε τις ζωές των γύρω του με την καλή του διάθεση και την θετική του σκέψη.
Φίλε μας, Χρήστο, θα μας λείψουν οι συμβουλές σου, τα τραγούδια σου, το χαμόγελο και το γέλιο σου, μα πάνω απ’ όλα θα μας λείψεις εσύ.
Οι σκέψεις μας είναι στις δύο κόρες του, Στέλλα και Λένα, τις οποίες αγαπούσε όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.
