Προσχηματική γιατί το μόνο ουσιαστικό κριτήριο που πρέπει να διαπιστώνεται είναι η πραγματική αδυναμία πληρωμής της οφειλής προς τρίτους, μόνιμη ή πρόσκαιρη. Η αδυναμία αυτή δεν αφορά μόνο τις κοινωνικά ευάλωτες ομάδες, αλλά και χιλιάδες οικογένειες που, λόγω της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής, υπέστησαν μια βίαιη ανατροπή των εισοδημάτων τους. Αδυναμία που δεν τεκμαίρεται από αυθαίρετα κριτήρια τα οποία ορίζονται νομοθετικά, αλλά από ενδελεχή διερεύνηση στοιχείων που μόνο ένα δικαστήριο μπορεί να διαπιστώσει.
Οικονομικά παράλογη γιατί μια τέτοια απόφαση θα οδηγήσει σε κατάρρευση των αξιών των ακινήτων, θα βαθύνει την ύφεση, θα διευρύνει τις πιέσεις για κοινωνικές δαπάνες και την ανάγκη διοχέτευσης νέων κεφαλαίων προς τις τράπεζες, λόγω της μείωσης των αξιών των ασφαλειών που διατηρούν έναντι ενυπόθηκων δανείων.
Η άρση της προστασίας θα μπορούσε να προωθηθεί μόνον αφού πρώτα γίνει μια γενναία νομοθετική ρύθμιση για την αναδιάρθρωση δανείων φυσικών προσώπων, ώστε να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα.
Τέλος, είναι κοινωνικά ανεπίτρεπτη γιατί η στέρηση του δικαιώματος στη στέγη αποτελεί καταστρατήγηση βασικού ανθρώπινου δικαιώματος. Αν η κυβέρνηση ήθελε πράγματι να τιμωρήσει τους τυχόν «μπαταχτσήδες» θα έπρεπε να στραφεί αλλού, αλλά δεν τολμά. Αντιθέτως για άλλη μια φορά προωθεί μια μεγάλη μεταφορά πόρων από τα μεσαία και χαμηλότερα οικονομικά στρώματα σε κερδοσκόπους και αεριτζήδες».
